Auteur: Ton van den Berg

Geplaatst op

Rosbief met bundelzwam

Soms kan een recept heel kort zijn. Een simpel, maar overheerlijk recept: Rosbief met bundelzwam, uit de oven. Voor twee personen.

Ingrediënten: 600 gr rosbief, 1 el ghee, 1 kleine ui, 1 bolletje soloknoflook, 1 tl tijm, 250 gr witte bundelzwam

Aan de slag: rosbief met bundelzwam

De rosbief een uurtje van te voren uit de koelkast en de verpakking om op kamertemperatuur te laten komen. Pel het uitje en de knoflook en snipper deze heel fijn. Snijd de bundelzwam los van de voedingsdodem

Verhit in een (gietijzeren) koekenpan de ghee. Braad de rosbief aan op iets hoger dan middel vuur. Verwarm ondertussen de oven voor op 150 graden. Is de rosbief aangebraden wrijf deze in met de gesnipperde ui en knoflook vermengt met wat ghee of olijfolie.

De kerntemperatuurmeter geeft aan of de rosbief de juiste gaarte heeft. Rosbief heeft een kerntemperatuur nodig van ongeveer 50 graden. Met een piep weet je ‘het is klaar’.

De bundelzwammen losgesneden van hun voedingsbodem ongeveer 10 minuten bakken in een el ghee onder regelmatig omscheppen. De rosbief in plakjes snijden, op de borden verdelen en garneren met de bundelzwammen. Naar smaak Keltisch zeezout toevoegen en klaar is Kees.

Dat mocht je denken. Krijg ik van mijn SEO-programma (zoekmachineoptimalisatie) wat kritische opmerkingen: de content is te kort, de keyword is te lang, het keyword komt te weinig terug in de tekst. Kortom, de zoekmachines als Google en Bing vinden dit blog minder goed, dus minder bezoekers. Een foto plaatsen scoort weer wat SEO-punten. Dus dat ga ik nog doen.

Dan moet ik een manier vinden om op een natuurlijke manier voldoende content te schrijven en te voldoen aan de SEO-eisen. En dat heb ik net gedaan. 🤭

Geplaatst op

Sticky Cola Kip met verse vijgen

De planning was deze week iets anders. We zouden eerder deze week colakip eten, maar er kwam iets tussen. Omdat we vandaag meer eters hebben hebben we alle ingrediënten aangepast aan vier personen. Gelukkig hingen er voldoende rijpe vijgen aan de boom. Sticky Cola Kip met verse vijgen.

Ingrediënten: 750 gr kipdijfilet, 300 ml Cola, 3 el ketchup, 2 el Ketjap Manis, 1 tl mosterd, 1/2 tl chilipoeder, 1 tl paprikapoeder, 3 tl sambal, 1 bolletje soloknoflook, wat zout en peper, 5 verse vijgen, 2 el honing, 3 stengels bosui, wat citroensap

Aan de slag: Sticky Cola Kip met verse vijgen

Pel het uitje en de soloknoflook en snipper deze zo fijn mogelijk. Meng de ketchup, Ketjap, mosterd, chilipoeder, paprikapoeder, sambal, soloknoflook, ui en wat zout en peper tot een marinade. Bedek de kip met de marinade en smeer de kip goed in. Laat de kipdijfilet voor minstens 15 minuten marineren. Snijdt de vijgen in vieren.

Dan komt de slowcooker aan de beurt. Deponeer de kip met de marinade in de slowcooker. Verdeel de kip zo gelijkmatig mogelijk over de bodem. Giet de marinade over de kip en voeg 300 ml cola toe. Ik gebruik de echte coca cola, maar elke cola is goed zolang het de echte met suiker is. Voeg ook de vijgen toe en zorg dat deze ook onder staan. De slowcooker op standje ‘Laag’ voor vier uur.

Na twee uur de kipstukken even draaien en verder laten garen. Na nog een uur even controleren hoe sticky de marinade wordt. Is het nog te vochtig kan je besluiten om de rest van de tijd zonder deksel op de pan verder te gaan. Ook kan je na vier uur een papje van arrow root toevoegen om het dikker te maken. Dat klinkt al een beetje vals spelen en dat is het ook. Soms mag het makkelijk.

We eten colakip met sajoerboontjes en Nasi kuning…

Geplaatst op

Kleverige speklapjes, mijn guilty pleasure

Een paar keer per jaar ben ik een avond alleen thuis. VL is dan met vriendinnen op pad. De jongens zijn een avond elders. Hoewel, helemaal alleen ben ik niet. Onze twee honden houden mij gezelschap. Deze avondjes zijn voorbereid wat eten betreft. Bij onze natuurslager twee forse speklappen gekocht. De overige ingrediënten hebben we altijd in huis. Tijd voor kleverige speklapjes, mijn guilty pleasure.

Ingrediënten

2 speklapjes 1 cm dik, 1 el honing, 1 1/2 el sojasaus, 1/2 tl chilipoeder, 1 bolletje soloknoflook, 1 el ghee, Zout en peper naar smaak, 1 stengel lente-ui

Aan de slag: Kleverige speklapjes, mijn guilty pleasure

Koken en een glas wijn gaan op deze (en andere) avonden hand in hand. Dus eerst maar eens een glaasje wijn ingeschonken. De honden de keuken uit gestuurd en het hekje van de huiskamer dicht. Mopperend kruipen ze op de bank. Tijd om de marinade in elkaar te zetten:

Van het bolletje knoflook maak ik een pasta op een keramiek knoflookrasp. Tip: smeer eerst wat olijfolie op de rasp tegen het plakken. Ik meng in een kom de honing, sojasaus, knoflookpasta, chilipoeder en een snufje zout en peper tot een smeuïge pasta. Dan de speklapjes in de marinade leggen en laat 30 minuten intrekken. Onderwijl een slokje wijn om de ervaring compleet te maken.

Na de 30 minuten dep ik de speklapjes droog met keukenpapier om spetteren te voorkomen. In een gietijzeren koekenpan verhit ik op middelhoog vuur de ghee tot redelijk heet. Bak de speklapjes 4-5 minuten per kant tot ze goudbruin en knapperig zijn. Giet de rest van de marinade erbij en laat op laag vuur nog 2-3 minuten pruttelen tot de saus indikt en kleverig wordt. Ik keer de lapjes om en om voor een egale korst. Het is klaar om gegeten te worden: Kleverige speklapjes, mijn guilty pleasure.

Na de maaltijd nog even de afwas doen, een glas whisky in schenken en bij de honden op de bank. Als boekensteunen liggen de beesten aan weerskanten tegen me aan. Genietend van de exclusieve aandacht.

Geplaatst op

Lamsbout Griekse stijl in de oven

Regelmatig duiken we in de vriezer om te zien wat aan de beurt is om bereid te worden. Vandaag is het zo’n dag; de kinderen zijn een nachtje niet thuis en dan gaan we een avondje carnivoor. Dus de vriezer raadplegen voor de avondmaaltijd. Naast speklapjes, kippenlever en rosbief vinden we lamsbout. En dat gaat het worden, maar wel lamsbout Griekse stijl in de oven.

We laten de lamsbout zo naturel mogelijk en geven met tijm en oregano er een ‘Grieks’ tintje aan. We zijn net iets te laat om de bout op 80 graden te laten garen. Dan maar de oven op 150 tot 160 graden zetten. 

Ingrediënten: 600 gr lamsbout zonder been, 1 grote ui, 3 bollen soloknoflook, 2 tl gedroogde tijm, 2 tl gedroogde oregano, 2 stengels lenteui, 2 el olijfolie, 1 el ghee, zout en peper naar smaak

Aan de slag met lamsbout Griekse stijl in de oven

Pel de knoflook en de ui. Snijdt de ui in halve ringen. Snijdt 2 bolletjes knoflook door vieren en plet de stukjes. Snipper 1 bolletje knoflook heel fijn. Maak van de kruiden, zout, gesnipperde knoflook en olijfolie een rub door ze in een kommetje te mengen. 

Snijdt het laagje vet van de lamsbout met een scherp mes ondiep ruitsgewijs in. Wrijf de bout ruim in met de rub. Verhit in een gietijzeren koekenpan de ghee en braadt op middelhoog vuur de bout aan alle kanten bruin. Verwarm ondertussen de oven op 160 graden voor. De inhoud van de koekenpan gaat in een ovenschaal samen met de halve uiringen en de stukjes knoflook. We gebruiken een kerntemperatuurmeter. Is de kerntemperatuur van de lamsbout ongeveer 65 graden dan is de bout rosé, sappig en mals. 

Met een piep meldt de kerntemperatuurmeter dat de lamsbout gereed is. De overschaal met inhoud kan uit de oven en afgedekt om een minuut of tien te laten rusten. Met een scherp mes snijden we de bout in dunne plakjes, naar smaak de ringetjes lente-ui toevoegen en is het tijd om aan tafel te gaan!

Geplaatst op

Mijn verjaardag in 1960

Mijn verjaardag werd altijd op de zondag ná mijn echte verjaardag gevierd. Ik zal een jaar of tien zijn geweest. De kamer versierd met drie slingers. Zo rond 1 uur ‘s middags kwam de visite: tante Greet met ome Johan (zeg maar Piet), nicht Tonia, tante Betsie, beter bekend als ‘Rooie Betsie’, tante Jeanne (door de Amsterdamse tak steevast Sjaan genoemd) en één of twee buurvrouwen. Natuurlijk werd er ‘lang zal hij leven’ gezongen voor mijn verjaardag.

We hadden een kleine familie, maar ook een vrij kleine huiskamer. Het leek een drukte van jewelste. De stoelen in een kring, mijn moeder bij de deur naar de keuken. Dat was handig om de koffie, thee, taart en koekjes te halen. We hadden de luxe van taart, gebak én luxe koekjes. Zo’n kring van visite was gezellig, maar best wel onhandig. De volwassenen kregen koffie of thee én een schotel met een stuk taart of een gebakje. Daar zat je dan met je handen vol. Mijn broers en ik kregen een glaasje ranja en een gebaksbordje met een stuk taart. Maar wel aan tafel op drinken. 

De visite wist dat ik Matchbox autootjes spaarde dus kreeg ik zo’n zes autootjes op mijn verjaardag. Geen dubbele of die ik al had. Mijn moeder hield een lijstje bij van wat ik graag wilde. De speelgoedwinkel had boekjes van Matchbox met alle modellen er in. Elk jaar aangevuld met de nieuwe modellen. Dat was op zich al het sparen waard.Was iedereen voldaan van koffie, thee en gebak dan kwamen de glaasjes en hapjes op tafel. Hoewel, de schalen met hapjes werden doorgegeven en gingen van hand tot hand. Eerst de volwassenen, dan de kinderen. Ome Johan en mijn vader dronken een jonkie, Rooie Betsie een sherry. Mijn moeder en haar zus tante Jeanne een advocaatje met ruim slagroom.

In de keuken mocht ik helpen de hapjes klaar te maken: gekookte worst en leverworst in plakjes snijden. De kaas -jonge en belegen- in blokjes. Op de blokjes belegen kaas ging met een prikkertje een blokje stemgember of een zilveruitje. Mijn moeder sneed de augurken in plakjes. Alles op aparte schalen. Soms mocht ik langs gaan, want het was mijn verjaardag. Dat bleek niet handig wegens de beperkte manoeuvreer ruimte. Dan maar doorgeven en de schaal zo goed als leeg terug kwam voor de volgende ronde.

Na de verschillende glaasjes en de grapjes van ome Johan werd het tijd voor een kom soep. De buurvrouwen gingen dan alvast. Er moest thuis gekookt worden. De achterblijvers konden kiezen uit tomatensoep of kippensoep. Uit blik. Een enkele dwarsligger wilde koffie, maar daar begon mijn moeder niet aan ‘dan blijf ik bezig’ was haar argument. Daarna was het afscheid nemen met de verplichte kussen en was het afwassen geblazen. 

De verjaardagshapjes

  • In de keuken werden de gekookte worst in plakjes gesneden; 
  • leverworst in plakjes gesneden met een stukje augurk of een zilveruitje, een bakje mosterd om te dippen;
  • Kleine augurkjes met daaromheen een plakje cervelaatworst of een plakje salami vastgezet met een prikkertje;
  • Jonge kaas in blokjes geserveerd met een bakje mosterd om te dippen;
  • Belegen kaas in blokjes met een stukje stemgember of een plakje augurk, of een zilveruitje, of een Amsterdamse ui vastgezet met een prikkertje;
  • Asperges uit blik omwikkeld met ham;
  • Een bakje Amsterdamse uien.

Bakjes met paprikachips en naturel chips, eventueel dipsausjes uit een zakje werden op tafel gezet, naast bakjes met Tuc zoute koekjes, een bakje pinda’s of nootjes. Op tafel een glas met rookwaar: sigaretten en kleine sigaartjes (señoritas).

Geplaatst op

Medicinale knoflooksoep.

Als iemand bij ons in het ouderlijk gezin grieperig was, maakte mijn moeder een vette kippensoep. Een forse kom en je knapte snel op. Kippensoep heeft een medicinale werking. In de volksmond wordt het dan ook Joodse Penicilline genoemd. VL heeft tijdens een langdurige ziekte in haar jeugd weken geleefd op vette kippensoep.

Nu zullen alle landen wel hun versie van medicinale soepen hebben. In mijn zoektocht naar andere medicinale soepen kwam ik deze knoflooksoep tegen op de website van restaurant Blue-blanc. Mijn interesse was gewekt en ging op zoek naar andere recepten van medicinale knoflooksoep.

Zo kwam ik op de volgende uitvoeringen in verschillende landen: Sopa de Ajo (Spanje, vooral Castilië en Baskenland),  Česnečka (Tsjechië), Knoblauchsuppe (Oostenrijk en Centraal-Europa), Aigo Boulido (Frankrijk, Provence en Zuid-Frankrijk), Égetlen fokhagymakrémleves (Hongarije)

Gemeenschappelijk bij de recepten zijn natuurlijk veel knoflook, croutons en bouillon. Bovenal worden alle recepten geprezen om hun medicinale werking en de traditie. Wat nu als ik uit de mij bekende recepten de kenmerkende ingrediënten en bewerkingen combineer tot een ‘Europees’ recept medicinale knoflooksoep? 

Disclaimer: Ik vind het belangrijk dat elk land, streek en gezin hun eigen unieke recepten en tradities behouden en overdragen. Dat staat echter dit experiment om al het goede uit recepten te combineren niet in de weg.

Dit recept combineert de eenvoud van Aigo Boulido, de romigheid van Knoblauchsuppe, de kruidigheid van Česnečka en de rokerige diepte van Sopa de Ajo. Dit recept zal nog verfijnd en aangepast worden.

Ingrediënten Medicinale knoflooksoep.

Ingrediënten: 3 bollen knoflook,150 gr oud brood, 1 liter groentebouillon, 150 ml room, 1 grote ui, 3 el olijfolie, 1 el roomboter, 1 tl gerookte paprikapoeder, 1/2 tl karwijzaad, 1 takje tijm of salie (of ½ tl gedroogd, 2 eieren, zout en peper: naar smaak, geraspte kaas (bijv. Parmezaan)

Aan de slag: Medicinale knoflooksoep

Verwarm de oven voor op 180 graden. Rooster een hele knoflookbol in de oven gewikkeld in bakpapier met olijfolie. Pers de zachte knoflook eruit. Pel de twee andere bollen en de ui en snipper deze fijn. Verhit 2 el olijfolie en 1 el boter in een ruime soeppan met dikke bodem op middelhoog vuur. Fruit de ui en gehakte knoflook 3-5 minuten tot goudbruin. Voeg gerookte paprika en karwijzaad toe en bak deze kort mee.

Giet de bouillon in de pan, voeg de geroosterde knoflook en tijm/salie toe. Breng aan de kook. Voeg 100 g broodblokjes toe en laat 10-15 minuten sudderen tot het brood uit elkaar valt en de soep bindt.

Roer de room langzaam door de soep voor een romige textuur. Proef en breng op smaak met zout en peper. Giet de geklopte eieren langzaam in de hete soep terwijl je roert, voor een zijdezachte binding.

Voor een gladde soep: pureer met een staafmixer (optioneel, afhankelijk van gewenste textuur). Bak de overige 50 g broodblokjes in 1 el olijfolie in een koekenpan (of oven, 5-7 min op 180°C) tot knapperig. Bestrooi met een snufje zout. Schep de soep in kommen, garneer met croutons, een snufje gerookte paprika en eventueel geraspte kaas of verse peterselie. Beterschap met de Medicinale knoflooksoep.

Geplaatst op

Buikspek in de koekenpan bereid

In ons gezin zijn niet alle leden verzot op buikspek. De structuur bevalt niet echt. Ik ben wel te porren voor een goed bereid stukje buikspek. Dus bij de slager een stukje zonder zwoerd gekocht. Mijn favoriete bereidingswijze; buikspek in de koekenpan bereid.

Buikspek is veelzijdig. Buikspek in de oven, buikspek op de BBQ, buikspek in de slowcooker, in de koekenpan, sticky buikspek. Het kan allemaal. Om de naturel smaak te houden gebruik ik alleen wat zout en wat peper. Buikspek is van zichzelf al lekker. Deze keer bak ik het in de koekenpan.

Ingrediënten: 250 gr buikspek zonder zwoerd, wat zout en wat peper, een beetje ghee.

Aan de slag: buikspek in de koekenpan

Een uur voordat ik ga bakken haal ik het buikspek uit de koelkast en laat het op kamertemperatuur komen. Voorzover nodig even droogdeppen. Ik kies er voor om het vet licht in te snijden met een snede of vier.

Om de smaak wat levendiger te maken wrijf ik het vlees in met wat zout en peper. Dan mag het een kwartiertje rusten. Na een kwartier verhit ik de ghee in een gietijzeren koekenpan op middelmatig vuur. De pan moet goed heet zijn voordat de spek in de pan gaat.

Eerst gaat het spek op het vetrandje in de pan voor een minuut of vijf. Dan het spek draaien voor nogmaals vijf minuten. Na deze vijf minuten wordt het spek op een iets lager vuur om en om gebakken. Na een minuut of tien kan het vuur uit en is het spek klaar voor serveren. Ik leg het spek op dubbel keukenpapier op een bord om uit te lekken.

Andere bereidingen:

Sticky buikspek
Buikspek uit de oven:
Buikspek op de BBQ

En nog veel meer te vinden op internet

Geplaatst op

Stoofvlees Rendang Daging Sapi

Het stond al een hele tijd op de planning; Stoofvlees Rendang Daging Sapi. Steeds kwam het er niet van. Of we hadden niet alle ingrediënten in huis, of waren we het gewoon vergeten. Tot nu toe dan.

Ingrediënten: 1 kilo sukadelappen of runderriblappen, of andere stooflappen, 1 blok santen, 1 grote ui, 4 bollen soloknoflook, 1 tl laos, 1 tl gemberpoeder, 1/2 tl kurkuma, 1,5 el sambal oelek, 2 el honing, 1 el tamarinde, een scheutje volle melk, 2 stengels citroengras, 4 blaadjes laurierblad, 8 blaadjes limoenblad.

Aan de slag: Stoofvlees Rendang Daging Sapi

Eerst maak ik de boemboe. De ui en de knoflook pellen en heel fijn snipperen. Doe alle ingrediënten voor de boemboe in een kom, achtereenvolgens; de soloknoflook, ui, gemberpoeder, laos, kurkuma, sambal oelek, honing, tamarindepasta. Meng het geheel tot een pasta. Ik wil de pasta niet al te fijn hebben, het moet een bite blijven houden. Dus gebruik ik een garde en geen keukenmachine.

Het vlees ligt inmiddels al een half uurtje buiten de koelkast om op temperatuur te komen. Meestal koop ik vlees in blokjes, nu niet. Het snijden van het vlees is wat meer werk, maar ook leuk om het zelf te doen. Dus het vlees in blokjes van ongeveer 3 cm. De blokjes gaan voor een kwartier in een ruime kom en worden ingesmeerd met wat tamarindepasta. Even goed omscheppen zodat de pasta goed in het vlees trekt.

In een pan met dikke bodem smelt ik de ghee en bak de boemboe een minuut of vijf. Als de boemboe begint te geuren voeg dan het vlees toe een bak deze lichtbruin. Wel constant om en om scheppen voor een mooie verdeling tussen de boemboe en het vlees.

Dan is het tijd voor de slowcooker. Snijdt de stengels citroengras in drieën en plet deze met de achterkant van het groentenmes. Snijdt de santen in kleinere blokjes en leg deze op de bodem van de pan. Het vlees/boemboe-mengel gaat daar bovenop. Leg dan het citroengras, de laurierblaadjes en het limoenblad daar weer bovenop en druk deze iets in de massa. Als laatste voeg ik zo’n 75 ml melk toe. Deksel op de pan en de slowcooker gaat op ‘Laag’ voor acht uur. Af en toe omroeren zodat alles goed gemengd wordt.

Stoofvlees Rendang Daging Sapi eten wij met sajoerboontjes en rijst.

Geplaatst op

Verse zilveruitjes gekarameliseerd

Eerder maakte ik klassieke geglaceerde zilveruitjes met zoetzure zilveruitjes uit een potje. Dat was een succes, maar het avontuur lokte. Onlangs kocht ik verse zilveruitjes welke ik karameliseerde in de koekenpan. Maar is de smaak van verse zilveruitjes gekarameliseerd in de slowcooker vergelijkbaar?

We gaan het zien. Ik ga het experiment aan met een ruime 250 gram verse zilveruitjes. Met nagenoeg dezelfde ingrediënten als de gekarameliseerde uitjes in de koekenpan voor een goede vergelijking. Zorg er voor dat de uitjes in één laagje de bodem van de slowcooker bedekt.

Ingrediënten: 250 gr verse zilveruitjes, 2 el boter 1/2 el honing, 2 el droge witte wijn, 2 el bouillon, 1/2 el balsamicoazijn, 1 tl tijm, zout naar smaak.

Aan de slag: Verse zilveruitjes gekarameliseerd

Goed, zilveruitjes zijn klein en 250 gram zijn best veel uitjes. Die moeten allemaal gepeld worden. Een hoop gepiel met een mesje. Ik maak het me zo makkelijk mogelijk: de uitjes een minuut blancheren in kokend water, een kruisje in de onderkant en de schil kan er zo vanaf. Als het goed gaat. Het is een handigheid en vergt wat oefening.

De boter smelten in de slowcooker en de honing en tijm toevoegen. Dan de uitjes toevoegen en goed mengen zodat de uitjes rondom met het botermengsel bedekt is. Als de uitjes in de slowcooker goed bedekt zijn dan met de droge witte wijn, bouillon en de balsamicoazijn toevoegen.

Nogmaals goed mengen en de slowcooker instellen op ‘Laag’ voor acht tot tien uur. Om het uur even omscheppen om de uitjes gelijkmatig te bruinen is aan te bevelen. De uitjes zijn klaar als ze goudbruin, zacht en licht plakkerig zijn. Proef en voeg eventueel meer zout of suiker toe. Laat afkoelen en bewaar in een afgesloten pot in de koelkast voor maximaal één week.

Geplaatst op

Uitgebreide tomatensalade

We hadden het zo mooi gepland, een lekkere maaltijd met keftedes gehaktbrood, gebakken aardappelen en linzensalade. Tijdens de voorbereiding de ingrediënten snijden en de linzen..uh géén linzen. Vergeten te kopen en geen zin om weer naar de winkel te gaan. Dan gaan we voor een uitgebreide tomatensalade.

In de koelkast hebben we nog een aangebroken potje uitjes met appelstroop en een potje gerookte bietjes. Dus die kunnen ook in de salade. Net als de augurkschijfjes. Een beetje creatief met de ingrediënten om gaan, dan wordt het wel wat met de salade.

Ingrediënten: 1 komkommer, 20 roma minitomaatjes, 1 grote gele paprika, 2 bollen soloknoflook, 8 schijfjes augurk, 4 bolletjes gerookte biet (Jonnie&Oos), 4 bolletjes ui met appelstroop (Jonnie&Oos), 60 gr veldsla, 4 el olijfolie, 5 el witte wijnazijn, scheutje balsamicoazijn.

Aan de slag: uitgebreide tomatensalade

Neem gerust wat tijd voor het voorbereidende werk, het knippen, snipperen en snijden. Alle ingrediënten gaan een voor een in een ruime schaal. De komkommer schillen en in kwartjes snijden. Snijd de komkommer overlangs in vieren en daarna in partjes. Met een scherp mesje worden de Roma tomaatjes in kwartjes gesneden. De ui en knoflook worden gepeld en fijn gesnipperd. De schijfjes augurk kunnen met een schaar in kleine stukjes geknipt. Voor de gerookte biet en de bolletjes ui (met appelstroop) gebruiken we weer het scherpe mesje en snijden deze ingrediënten klein.  Tot slot gaan de olijfolie, witte wijnazijn en de balsamicoazijn in de schaal.

Het geheel wordt zorgvuldig om geschept en gemengd zodat er een mooie verhouding ontstaat tussen de verschillende ingrediënten. Een uurtje afgedekt in de koelkast zodat de smaken zich vermengen. De Uitgebreide tomatensalade is een succes!

PS in dit verhaaltje heb ik een link opgenomen naar de website van Kesbeke. Omdat de producten van Jonnie&Oos zo verrassend en lekker zijn. We verdienen niet aan het plaatsen van links of anderszins met deze website.

error: Het is niet toegestaan deze tekst te kopiëren
Geverifieerd door ExactMetrics