Berichten

Geplaatst op

Vergeten groentesoep

De vorige keer had ik een vergeten groentesoep gemaakt met twee vergeten groenten: aardperen en pastinaak. Deze soep viel erg goed in de smaak bij de toch wel heel kritische leden van ons gezin. Zo goed dat ik voor de volgende soepdag weer een vergeten groentesoep moest maken.

Verse ingrediënten voor vergeten groentensoep: aardpeer, paddestoelen, ui, koolrabi, pompoen en knoflook

En dat doe ik dan ook. Nu met vier vergeten groenten. De basis is aardpeer en pastinaak. Aangevuld met koolrabi en pompoen. Uiteraard ook knoflook, ui, paddestoelen.

Ingrediënten: 500 gr aardpeer, 200 gr koolrabi, 200 gr pastinaak, 1 kleine pompoen, 300 gr paddestoelen naar eigen keus, 1 grote ui en 2 bolletjes soloknoflook, iets meer dan een eetlepel ghee, 1 tl bouillonpoeder

Het volstaat om de aardperen goed te wassen en in stukjes te snijden. Deze hoeven niet geschild te worden, dat scheelt weer werk. De koolrabi, pompoen en pastinaak wel schillen en ook in stukjes snijden. De ui en knoflook pellen en in stukjes snijden. De paddestoelen kunnen grof gesneden worden.

In de soeppan gaat een lepel ghee en wordt op temperatuur gebracht. Dan gaan de stukjes aardpeer en pastinaak in de pan. Zo’n vier minuten op middelhoog vuur. Hierna gaan de ui en knoflook in de pan. Na vier minuten zijn de koolrabi en de pompoen aan de beurt. Ook voor vier minuten. Hierna worden de paddestoelstukjes toegevoegd. Nogmaals vier minuten bakken.

De bouillonpoeder over de inhoud van de pan strooien en heet water toevoegen. Zo’n 1,3 tot 1,5 liter, afhankelijk hoe dik je de soep wilt hebben. Ik doe 1,5 liter. Dan houden we soep over voor mijn schoonmoeder.
Zodra de soep kookt kan het gas laag voor 20 minuten. Zijn alle ingrediënten gaar gaat de pan van het vuur en wordt de soep gepureerd. Dit keer niet helemaal glad.

Geplaatst op

Hollandse runderstoofpot

Voordat ik de Hollandse runderstoofpot beschrijf, wat ‘iedereen weet toch’-tips. Omdat het wel eens vergeten of overgeslagen wordt.
Iedereen weet toch dat… stoofvlees een uurtje voor de bereiding op temperatuur moet komen. te koud vlees in de pan schrikt en de vezels trekken samen. Het vlees wordt daardoor taaier.

Iedereen weet toch dat… door het vlees kort aan te braden het vlees karamelliseert en extra smakelijk wordt.

Iedereen weet toch dat… als je alcohol toevoegt aan de stoofschotel tijdens het stoven de alcohol geheel verdampt. Je kunt dus met een gerust hart wijn, bier of whisky toevoegen aan de stoofschotel.

Ingrediënten: 1 kilo hacheevlees, een forse klont roomboter, 1 ui, 1 bosje bosui, 2 bollen soloknoflook, 1 rode paprika, 1 grote winterpeen, 100 gram sperziebonen, 250 gram gemengde paddestoelen, 1 eetlepel tomatenpuree, 1 eetlepel appelstroop, 3 laurierblaadjes, 4 kruidnagels, 1 eetlepel Zwolse stoof, 100 milliliter rode wijn, 100 milliliter water

Het hacheevlees kopen we bij onze natuurslager in blokjes. Dus daar hebben we geen omkijken meer aan. Een uurtje op een afgedekt bord op temperatuur laten komen.

De knoflook pellen en niet te fijn snipperen. De bosui is keurige ringetjes snijden. De paprika na gewassen te zijn in blokjes en de winterwortel in dunne plakjes. De paddestoelen zo een beetje in vieren snijden, afhankelijk van de grootte van de paddestoelen. De sperziebonen door midden gebroken.

Het vlees aanbraden in een grote soeppan met dikke bodem. Is het vlees aan het bruinen dat kunnen zo om de vier minuten de ingrediënten één voor éen in de pan om mee te bakken. Voor een korte tijd het deksel op de pan om nog een minuut of vijf op laag vuur te laten pruttelen.

De laurierblaadjes, kruidnagel en het water komen later pas aan de beurt. Eerst gaat de inhoud van de soeppan in de slowcooker. Even goed doorroeren zodat het een mooi mengsel is. Dan de laurierblaadjes en de kruidnagels boven op het mengsel en even met een spatel onderduwen.

Het water toevoegen en de slowcooker instellen op ‘Laag’ voor acht uur. Vlak voordat de Hollandse runderstoofpot klaar is kan de puree gemaakt worden. Te combineren met de groenten naar keuze.

Geplaatst op

Aardperensoep met pastinaak

Het was de bedoeling om soep te maken met vergeten groenten. Dan denk ik in eerste instantie aan meiraapjes. Maar ja, de naam zegt het al. Meiraapjes in augustus willen kopen is een uitdaging.

”Meiraapjes, tja meneer een beetje laat in het seizoen’, dus niet meer bij de groenteboer. Of van de hele oude. En die wil ik niet. Dus ter plekke een ander vergeten-groenten-recept opgediept uit m’n geheugen. Aardperensoep met pastinaak wordt het.

Verse aardperensoep met pastinaak.

Dan wordt het aardperen, pastinaak en paddestoelen. Voor aardperen zijn we in het seizoen. Pastinaak is ook voorhanden in de winkel, ook nog in de bio-vorm. Paddestoelen zijn altijd wel te koop.

Ingrediënten: 700 gram aardperen, 250 gram pastinaak, 250 gram gemengde paddestoelen, 2 bosjes lente-ui, 1 theelepel groentenbouillonpoeder, 1 bol soloknoflook, 1 theelepel gedroogde tijm, 0,5 theelepel rozemarijn en een snufje oregano, een forse scheut droge witte wijn en ongeveer 1,3 liter water

De soep is heel eenvoudig in elkaar te zetten: de pastinaken worden geschild en in blokjes gesneden. De aardperen hoeven niet geschild te worden, maar meteen in blokjes gesneden. Eenvoudiger kan het haast niet.

De soloknoflook schillen en snipperen. Dat hoeft niet al te fijn, want de soep wordt toch gepureerd. De paddestoelen waar nodig gesneden, maar de stukjes mogen best wat grover zijn. De lente-ui in dunne ringetjes snijden. Een deel van de ringetjes apart houden voor de garnering.

Dan het afmeten van de tijm, oregano en rozemarijn. Samen met de groentenbouillonpoeder op een schoteltje klaarleggen. Nu is alles klaar voor actie.

Een grote soeppan met dikke bodem kan op het vuur met een forse eetlepel ghee. Dan kunnen de blokjes aardpeer en pastinaak in de pan om te bakken op middelhoog vuur. Nar een minuut of vier kunnen de paddestoelen in de pan. Na weer een minuut of vier de knoflook om glazig te bakken. Dan gaan de lente-ui ringetjes in de pan. Tot slot voor een paar minuten de kruiden en bouillonpoeder in de pan en meebakken. Het geheel afblussen met een forse scheut droge witte wijn en aanvullen met heet water tot een 1,5 liter in totaal. Even aan de kook brengen en voor ongeveer 20 minuten gaar koken op een laag vuur.

Zodra het geheel gaar is kan de pan van het vuur. Met de staafmixer pureer ik de soep tot een ietwat ‘gladde soep met nog wat brokjes’. Heb je de voorkeur voor minder brokjes en wat gladdere soep, dan naar eigen inzicht pureren tot de gewenste structuur is bereikt. De soep kan opgediend. Op tafel staat het schaaltje lente-ui voor de garneren naar eigen behoefte.

Eventueel kan er room toegevoegd worden, maar dan wordt de aardperensoep met pastinaak wel zwaar. Het is al een voedzame soep.

Geplaatst op

Is zure melk bedorven

Van oudsher hebben mijn ouders, het Voedingscentrum, artsen en voedingsdeskundigen mij gewaarschuwd voor rauwe melk. Brrr, gevaarlijk; koken voor gebruik. Niet langer dan drie dagen bewaren. Want slechte bacteriën. Is zure melk bedorven?

Gehoorzaam kocht ik de melk in de super. Veilig, want gepasteuriseerd. Later ben ik meer gaan lezen over de bewerkingen van winkelmelk. Hierdoor heb ik de stap gemaakt naar rauwe melk en rauwmelkse producten.

Sinds enkele jaren maak ik kefir. Door levende kefirculturen aan melk toe te voegen in een verhouding van 1:10. Kefir is net als clabber milk rijk aan probiotica.

Een andere, meer onbekende manier is Clabber of Clabbered milk. Eigenlijk is het maken van clabber milk eenvoudiger dan het maken van kefir.

Clabber milk bestaat uit melk. Door eventueel wat citroensap toe te voegen versnel je het fermentatieproces. Prettig als je het wilt, maar nodig is het niet. Ik gebruik alleen rauwe A2 koemelk.

Ingrediënten: 1 liter rauwe melk,
(Pasteurisatie vernietigt de nuttige probiotica die in rauwe melk aanwezig zijn, zoals melkzuurbacteriën)

Steriliseer een glazen fles of pot door deze in de oven te zetten. De oven op 150 graden instellen. Als de oven op temperatuur is, dan 15 minuten op 150 graden de fles steriliseren. De dop of deksel kan voor enkele minuten in zo heet mogelijk water gedaan worden. Een drupje afwasmiddel is aan te raden.

Na een kwartier is de fles steriel en kan het uit de oven. Let op, 150 graden is best heet, dus even in de oven af laten koelen is verstandig. Als de fles met ovenwanten te pakken is, kan het uit de oven en op een dubbelgeslagen theedoek gezet worden tot hij helemaal afgekoeld is. Het is zaak om NIET aan de hals van de steriele fles te komen.

De dop of deksel kan met heet water afgespoeld worden en op een stuk keukenpapier gelegd om te drogen. Ook hier geldt, kom alleen aan de buitenkant van de dop. Hygiëne is belangrijk, je werkt immers met bacteriën.

De fles en dop zijn inmiddels steriel en afgekoeld. Nu kan je de melk in de fles gieten. Houd er rekening mee dat het fermentatieproces er voor zorgt dat de fles onder druk komt te staan. Dus de fles vullen tot een cm of vier onder de dop.

Sluit de fles door de dop er op te doen, maar niet stevig vast draaien. Zet de fles op een plaats waar het niet in de weg staat, niet in de volle zon maar wel op een temperatuur tussen de 20 en 26 graden. De melk gaat nu fermenteren. De melk zal zuur worden door de melkzuurbacteriën die lactose omzetten in zuur. Na ongeveer twee tot vijf dagen zal de clabber milk klaar zijn. Hoe langer de melk fermenteert, des te zuurder wordt het. Dit gedeelte is een kwestie van smaak en experimenteren

Geniet van je clabber milk! Het heeft een licht zure smaak en is rijk aan probiotica, wat goed is voor je spijsvertering, immuunsysteem en cholesterolniveaus

Geplaatst op

Bietentaart of bietenquiche

Het is een voortdurende discussie in ons gezin. Is het bietentaart of bietenquiche? Het begrip ‘hartige taart’ kan er bij mij niet in. Taart moet zoet zijn. De overige gezinsleden hebben geen moeite met ‘hartige taart’ of bietentaart. Het zij zo.

De bietentaart heeft een tijd lang niet op onze menulijst gestaan. Door de vraag van de jongste om bietentaart hebben we het recept uit het stof opgediept en enigszins aangepast.

Ingrediënten: 2 grote uien, 3 bollen soloknoflook, 700 gram gekookte biet, 125 gram feta, 3 eieren, 2 tl tijm, 2 tl oregano, een pakje roomboter bladerdeeg, twee eetlepels pijnboompitten, een eetlepel ghee

Mijn taak in deze zijn de voorbereidende werkzaamheden: het pellen en snijden van de uien en de knoflook. Deze gaan in kleine snippers. De bieten snij ik ik kleine blokjes. De lapjes bladerdeeg keurig op een bord gelegd om te ontdooien.

VL neemt het op vanaf hier over. De ingrediënten staan keurig op volgorde en voor het grijpen. VL bedekt de bodem van een ovenschaal (24 cm) met het bladerdeeg. Het bovenste gedeelte net een randje over de schaalrand gevouwen.

De ui en knoflooksnippers worden in korte tijd glazig gebakken. De bieten kunnen verdeeld worden over de bodem van de schaal. Daar boven op doet VL het uit/knoflookmengsel. Daar overheen worden de oregano en tijm gestrooid.

Achtereenvolgens kruimelt VL de feta en de pijnboompitten over het geheel. Nog even de slagroom loskloppen met de eieren en dit mengsel gieten. Het randje bladerdeeg van buiten naar binnen wat oprollen, zodat er een mooie rand ontstaat.

Ondertussen is de oven voorverwarmt tot 190 graden. De ovenschaal kan in de oven voor 15 minuten op 190 graden. Dan nog voor 30 minuten op 180 graden. Vlak voor het einde nog even controleren of het gerecht mooi bruin is. Is dat nog niet het geval, dan nog een paar minuten op 180 graden laten staan. Klaar is de bietentaart of bietenquiche.

Geplaatst op

Soms mag het makkelijk

Er zijn van die momenten waarop de keuze valt op ‘vlug en makkelijk’. Dat kan zijn op vakantie of bij kookidee-armoe. Dan is het handig om wat recepten en ingrediënten op de achterhand te hebben. Soms mag het makkelijk.

Dit keer valt dit recept in de categorie ‘makkelijk’. We zijn op vakantie en hebben wat ingewikkelder en wat simpeler gerechten op het programma. Naast het geplande restaurantbezoek.

Omdat we toch in de buurt zijn, doen we boodschappen in Duitsland. En komen thuis met producten die we in Nederland (nog) niet gevonden hebben. Soep in weckglas van de firma Löbke. Onze favoriet is *. Wel te koop in Nederland zijn de zongedroogde tomaten die niet in olie drijven. Toch maar gekocht in een Duitse super, omdat we er waren. De verse pasta kochten we bij de Nederlandse Jumbo. Zo hebben we alle ingrediënten voor lauwwarme pasta in huis.

Ingrediënten:
300 g verse penne, een el ghee, 2 bolletjes soloknoflook, 100 g ontbijtspek, 3 el roomkaas knoflook/tuinkruiden, 10 zongedroogde tomaten (niet in olie), 3 el pijnboompitten, 400 g gerookte kipfilet, 1 grote rode ui, 3 eetlepels aceto balsamico, 75 g rucola, verse basilicum, Parmezaanse kaas.

Het voorwerk: Snipper de ui en de knoflook heel fijn. Knip de zongedroogde tomaten in stukjes. Snijd de ontbijtspek in wat grotere stukjes. De gerookte kipfilet kunnen ook in kleine blokjes gesneden worden.

De penne worden volgens de voorschriften op het pak gekookt. Ondertussen worden de pijnboompitten op laag vuur geroosterd. De gesnipperde ui en de kipblokjes gaan voorlopig in een schaal en worden goed gemengd.

In de wok wordt de ghee goed verhit. Is de ghee op temperatuur dan kan de knoflook en het ontbijtspek langzaam gebakken worden. Ondertussen zal de penne gaar zijn. Klaar om afgegoten te worden. Weer terug in de pan om wat uit te dampen. Tenslotte is het de bedoeling lauwwarme penne te hebben.

Zijn de knoflook en ontbijtspek krokant, dan gaan de penne ook in de wok en goed gemengd. Op laag vuur wordt dan de roomkaas toegevoegd en goed doorgeroerd. De balsamico sprenkelen over de penne en desgewenst doorroeren. Op het laatst de zongedroogde tomaatjes verdelen over het mengsel in de pan. De in stukjes gescheurde basilicum worden over het geheel gesnipperd.

Op tafel staan de rucola en de pijnboompitten in bakjes. De lauwwarme pasta wordt op een bedje van rucola geserveerd. Naar smaak worden de pijnboompitten toegevoegd. Soms mag het makkelijk.

Geplaatst op

Meer puree

Meer puree. De titel heeft niets te maken met het komende schrijfsel. Maar dan wel weer met het recept.

Op ons vakantieadres aangekomen horen we ‘s avonds een aanhoudend gekrijs. Niet hard, maar doordringend en aanhoudend. Het begint om een uur of 22.00 en eindigt zo rond 01.00 uur. Na enig zoeken blijken het uilskuikens te zijn, jonge ransuilen die niet meer in het nest zijn, maar wel gevoerd worden door pa en ma. In deze fase worden de uilskuikens ‘takkelaars’ genoemd. De blijven in de nestboom en klauteren van tak tot tak. Om duidelijk te maken waar ze zijn krijsen ze zodat ze gevoerd kunnen worden.

Jonge ransuil zit op een tak Meer puree
Jonge ransuil zit op een tak in de nestboom Image by byrdyak on Freepik

Puree van vergeten groenten
Ingrediënten: 3 kruimige aardappels, 1 grote zoete aardappel, 0,5 knolselderij, 2 pastinaken, 150 gram boter, naar smaak peper, zout en nootmuskaat toevoegen.

Alle te schillen ingrediënten worden geschild, afgespoeld en in -ongeveer- gelijke blokjes gesneden. De blokjes aardappel, zoete aardappel, knolselderij en pastinaak worden in een ruime pan met koud water gedaan. De blokjes moeten net onder water staan.

In ongeveer 15 minuten wordt het mengsel blokjes gaar gekookt. Na het afgieten zullen de blokjes nog even uitdampen in de pan. Dan aan de slag met de pureestamper en de blokjes vergeten groenten fijn stampen. Tijdens het stampen kan de boter in stukjes worden toegevoegd. Telkens een stukje als het vorige opgenomen is.

Nu de puree al wat vorm krijgt, komt de garde in actie. Ik gebruik een Deense garde. Daar blijven geen klonters puree in hangen en het werkt fijner dan een traditionele garde. De puree wordt door het kloppen mooi luchtig. Naar smaak zout, peper en nootmuskaat toevoegen en klaar is de puree.

Geplaatst op

Mongoolse stoof

Nu kan ik een heel verhaal ophangen over de oorsprong van de Mongoolse stoof. Of de geschiedenis van de Mongoolse stoof. Kán, maar ik doe het niet. Er is genoeg te vinden op internet voor de geïnteresseerden.

Afbeelding van akiragiulia via Pixabay

Natuurlijk is er niet één recept waarvan je kunt zeggen ‘dit is Mongoolse stoof’. Verschillende families, streken of dorpen heeft hun eigen variaties en recepten. De echte Mongoolse recepten zijn eenvoudig zonder al te veel poespas. Voedzaam en stevig. Met een paar aanpassingen zijn de recepten ‘Westers’ te maken.

Ingrediënten: 1 kilo hacheevlees, 2 el ghee, 1 bolletje soloknoflook, 200 ml sojasaus, 125 gr donkerbruine basterdsuiker, 3 wortels, 1 cm gember, 120 ml water

Is het bolletje knoflook wat aan de kleine kant, dan kies ik voor twee kleinere bolletjes. De knoflook mag best wat ruim zijn. De soloknoflook wordt fijn gesnipperd. De wortels mogen in dunne plakjes gesneden.

Om het stukje gember te schillen kan een heel gepiel zijn. Allerlei onmogelijke uitstulpingen maken het wat lastig. Eenmaal geschild dan moet de gember héél fijn worden gesnipperd. Een flink scherp groentemes is aan te raden. Dat maakt het werk een stuk makkelijker.

Het voorbereidende werk zit er op. Een grote pan gaat op het vuur. De ghee gaat in de pan en wordt op temperatuur gebracht. Let wel, ghee wordt snel heet. Heter dan roomboter.

Eenmaal goed op temperatuur doe ik het vlees in de pan om licht bruin te bakken. Dan de knoflook toevoegen en glazig bakken. Hierna kan de inhoud van de pan in de slowcooker.

De rest van de ingrediënten, de lichte sojasaus, donkerbruine basterdsuiker, de wortelplakjes, de gesnipperde gember en het water worden ook in de slowcooker gedaan. Het geheel goed doorroeren en mengen. De deksel op de slowcooker en op ‘Laag’ voor een uurtje of acht.

Mongoolse Stoof combineert prima met bastmatirijst. En dat is dan ook wat we doen.

Geplaatst op

Wat heb je nodig?

Van sommige dingen kan je nooit genoeg hebben. Er is altijd wel iets wat handig is op het moment dat je het niet voorhanden hebt. ‘Toch maar kopen voor de volgende keer’. Maar, wat heb je nodig?

Er bestaat een grote verscheidenheid aan potten, pannen, messen, vergieten om aan te schaffen en te gebruiken in de keuken. En maar beperkte kastruimte.

Om te beginnen zijn een aantal pannen wel handig, zo niet noodzakelijk. Anders kookt het zo beroerd.
Een grote pan met dikke bodem. Deze pan moet ruim bemeten zijn, zo’n drie tot vijf liter. Ik gebruik deze pan voor soep, vlees aanbraden en dergelijke. Een middenmaat kookpan is noodzakelijk voor het koken van aardappelen, groenten enz.

Een grote koekenpan van zo’n 28 cm. Liefst van gietijzer. Gietijzeren pannen hebben een prima gelijkmatige warmteverdeling. Ze gaan een leven lang mee. Het nadeel kan zijn dat deze pannen zwaar zijn. Een kleinere gietijzeren koekenpan van 20 cm gebruik ik veel in de keuken. Niet noodzakelijk, maar reuze handig. Een kleinere steelpan -altijd handig om kleine hoeveelheden of eieren koken- liefst met een dikke bodem.

Hoewel er kwalitatief redelijke anti-aanbaklaagpannen zijn, koop ik het liefst gietijzeren pannen. Elke anti-aanbaklaag slijt en laat los. Een uitzondering maak ik voor de Maifan stone pannen. Bijzondere pannen met een stenen laag. Deze laag zou geneeskrachtig werken, heb ik me laten vertellen.

Naast deze pannen gebruik ik veel de slowcooker van vijf liter. Voor soep en stoofgerechten. Eenvoudig de ingrediënten in de pan doen en voor acht uur op de stand ‘laag’ zetten. Niets meer aan doen. Voor de pure luxe heb ik ook een slowcooker van anderhalf liter. Een wadjang (wok met twee handgrepen) van gietijzer is ook een prettige luxe. Er zijn regelmatig mooie aanbiedingen bij de budgetsupermarkten.

Dan de messen. Wat heb je nodig? Ik gebruik Japanse messen. Deze zijn van harder staal en blijven lang scherp. Ook kan je deze messen vlijmscherp (laten) slijpen. Een groentemes (Nakiri), een Santoku voor het algemene werk van snijden, snipperen en hakken, een schilmesje (Petty) voor het fijnere werk als aardappels pitten, schillen en fijn snijden. Voor het snijden van grote stukken vlees gebruik ik een fileermes.

 

Geplaatst op

Luxe hutspot

Deze luxe hutspot maak ik in de stijl van Joël Robuchon. Dat wil zeggen veel boter gebruiken. De hutspot wordt een stuk minder grof dan gewoonlijk. Hutspot de luxe dus.

Ingrediënten:
400 gram pastinaken, 600 gram wortelen, 1000 gram kruimige aardappels, 800 gram uien, 150 gram boter, 1 tl mosterd, 1 tl tijm, wat nootmuskaat, zout en peper naar smaak.

Het is het bekende verhaal om hutspot te maken: de aardappelen schillen en in blokjes snijden. De uien pellen en in halve ringen snijden. De pastinaken en wortelen schrappen en in blokjes snijden. Dit gedaan kunnen de blokjes pastinaak, wortel, aardappel in een grote pan met koud water.

Zodra het water kookt duurt het ongeveer 15 minuten voordat deze ingrediënten gaar zijn. Het kan geen kwaad dit zo af en toe te controleren. Er mag best nog wat ‘beet’ te bemerken zijn. In ieder geval niet stuk laten koken.

Ondertussen doe ik de halve uiringen in wat gesmolten ghee in de koekenpan. De bedoeling is om de uiringen op zacht vuur laten karameliseren. Af en toe omscheppen voor een mooi gelijkmatig resultaat.

Is het mengsel pastinaak, aardappel, wortel gaar dan kan de pan afgegoten worden. De pan kan nog een paar minuten open staan om uit te stomen. Anders wordt het geheel zo papperig. Als het mengsel mooi droog is kan de aardappelstamper aan de slag.

In eerste instantie maak ik een redelijk fijne puree. Telkens een klontje boter toevoegen. Als deze geheel opgenomen is, dan is het volgende klontje aan de beurt. En zo verder. Tot dat ik vind dat het voldoende boter en de puree smeuïg genoeg is. Dan kunnen de tijm en mosterd toegevoegd worden.

De hutspot kan nog fijner. Daartoe neem ik de garde. Ideaal voor deze klus is een Deense garde. Geen geklonter zoals in de gewone garde. De hutspot mag wel fijn, maar geen ‘soep’ worden. Heeft het de juiste fijnheid dan worden de gekarameliseerde uiringen er door gespateld worden.

De luxe hutspot is lekker te combineren met gehaktbal, rookworst, krokant gebakken speklap, uitgebakken spekjes, karbonade, runderwang, casselerrib. Kortom, elk soort vlees wat je lekker vindt.

Heb je het recept gemaakt of heb je een vraag? Laat het in de reacties weten! 

Geplaatst op

Andijviestamppot anders

Het is weer tijd om iets voor mijn schoonmoeder te brouwen: Andijviestamppot anders. Regelmatig brengt VL bakjes diepgevroren maaltijden naar haar moeder. Vooral de smaak van vroeger roepen bij haar moeder, mijn schoonmoeder, dierbare herinneringen op.

Naast broccolitaart, hutspot, verschillende soepen nu ook andijviestamppot. Om de variatie groter te maken maak ik regelmatig een recept wat nét iets anders is dan anders.

Andijviestamppot anders.
Ingrediënten:
500 gram kruimige aardappelen, 500 gram zoete aardappelen, 500 gram gesneden andijvie, 150 gram roomboter, 3 uien, 1 rookworst, zout en peper naar smaak

Zoals te doen gebruikelijk bij aardappelen, de aardappelen en zoete aardappelen schillen en spoelen. In een ruime pan koud water aan de kook brengen en zachtjes doorkoken tot ze gaar zijn. Als de aardappelen koken duurt het ongeveer 15 minuten tot ze gaar zijn.

De uien dienen ook ontdaan te worden van de schil en het eerste laagje onder de schil. Dit eerste laagje -schort geheten- is taai. Snijdt dan de uien in dunne halve ringen. De uiringen dienen op laag vuur gebakken te worden. Dat mag best een half uur zijn, dan karameliseren de uien. Regelmatig omscheppen.

Aardappelen afgieten en even met de deksel open laten staan om te drogen. Daarna met de aardappelstamper grof stampen. Tijdens het stampen de boter in stukjes toevoegen. Blijkt de puree nog niet smeuïg genoeg nog wat boter toevoegen of een klein beetje melk.

Tijd om de andijvie toe te voegen. Beetje bij beetje spatel ik de andijvie door de gestampte aardappelen. Daarna zijn de uien aan de beurt. Deze worden ook voorzichtig door het mengsel gespateld. Zorg daarbij voor een mooie verdeling tussen aardappel, andijvie en ui.

Aangezien schoonmoeder vegetarisch is laten we de rookworst voor wat het is. Deze gaat in de kast voor een keer dat we zelf andijviestamppot maken.

Heb je het recept gemaakt of heb je een vraag? Laat het in de reacties weten! 

Geplaatst op

stamppot voor mijn schoonmoeder

Regelmatig maken we een stamppot voor mijn schoonmoeder. Zij is sinds het overlijden van haar man alleen en op leeftijd. Niet zo’n zin om te koken, maar ze smult van de maaltijden die we bereiden.

Een stamppot kan je alleen in een flinke portie maken. Dat doen we dus ook. Een forse pan wat we dan over doen in porties om in te vriezen. Zo kan mijn schoonmoeder kiezen wat ze wil eten.

Stamppot voor mijn schoonmoeder:
Ingrediënten:
1 kilo kruimige aardappelen, 500 gram gesneden andijvie, 400 gram diepvries tuinerwten, 100 ml melk, 100 gram roomboter, 1 eetlepel gesneden muntblaadjes

De aardappelen schillen, spoelen en in een ruime pan met water tot net boven de aardappelen opzetten en koken. Na ongeveer vijftien minuten zijn de aardappelen gaar. Ondertussen de tuinerwtjes bevroren in kokend water zo’n vier minuten op laag vuur gaar koken en afspoelen met koud water. De melk kan langzaam verwarmt worden, maar niet kokend.

Zodra de aardappelen gaar zijn grof stampen. Tijdens het stampen stukje voor stukje de boter toevoegen. Dan kan de melk toegevoegd worden totdat de puree redelijk smeuïg is. Overigens kan de melk vervangen worden door meer boter.

De puree is een beetje grof en smeuïg. De andijvie kan rustig aan beetje voor beetje toegevoegd worden. Ook de tuinerwtjes kunnen in de puree geschept worden. Met een spatel worden de andijvie en tuinerwtjes gemengd worden met de gestampte aardappelen. Tot slot kunnen de muntblaadjes door het mengsel verdeeld worden.

Nu kan de andijviestamppot in porties in bakjes en in de vriezer. Wachtend op transport naar mijn schoonmoeder. VL bezorgd het thuis bij haar moeder

Heb je het recept gemaakt of heb je een vraag? Laat het in de reacties weten! 

Geplaatst op

Zomerse smoothies

Een bekentenis. Ik ben niet zo gek op smoothies. Ik vind ze vaak wat snotterig, groen van de spinazie of andere groente. Ook al dat het eten van rauwe groenten bepaalde risico’s met zich mee kan brengen bij veelvuldig gebruik. Oxaalzuur en nitriet kunnen rare dingen veroorzaken. . Smoothies zijn aan mij niet zo besteedt.

Sinds ZL een eenpersoons smoothieblender heeft, moet ik mijn mening bijstellen. ZL heeft zich toegelegd op smoothies met fruit. Elke dag een andere combinatie, de een wat frisser dan de ander. Maar steeds heerlijk. Wij mogen proeven. Een theelepeltje, want het zijn eenpersoons porties.

In het kader van Zomerse Smoothies een paar van zijn meest frisse combinaties. De een wat dikker en lobbiger dan de ander, maar allemaal zijn ze zomers fris. Ik moet toch maar eens vragen of hij wat meer gaat maken zodat we allemaal een glas kunnen krijgen. Ik heb mijn idee over deze smoothies herzien.

Zomerse smoothie met aardbeien

Het maken gaat volgens een vast schema: ingrediënten op maat maken, in de blender, het vloeibare ingrediënt toevoegen en blenderen.

Smoothie 1
1/2 banaan, kwart ananas, 9 frambozen, sinaasappelsap

Smoothie 2
4 aardbeien, schijf ananas, 4 frambozen, 1/4 mango, sinaasappelsap tot 2/3 vol

Smoothie 3
1/2 avocado, handje blauwe bessen, 10 aardbeien, 2,5 mango, ananassap (zomers)

Smoothie 4
3 eetlepels Dodoni yoghurt, 6 aardbeien, wat honing, 1/4 mango, kokosmelk.

Smoothie 5
3 eetlepels Dodoni yoghurt, 1/4 mango, 5 aardbeien, wat honing, 1/2 avocado, sinaasappelsap

smoothie 6
Schijf ananas, 7 aardbeien, 1/2 avocado, scheutje ananassap en vullen tot 2/3 met sinaasappelsap.

Geplaatst op

Dan zit je met de gebakken peren

Twee keer per jaar gaat VL met het vriendinnenclubje Wilde Wieven een midweek in de bossen. Een bungalow, een goed restaurant, een mooi dorp en bossen. En uiteraard heel fijn gezelschap. Tijdens één van de uitstapjes raakte het clubje verzeild in een restaurant. Dat restaurant is meteen de thuishaven geworden. Goede kwaliteit, prettige bediening en verrassende gerechten. Wel tijdig reserveren. Anders zit je met de gebakken peren.

Ook nu weer zal er gegeten worden in het Tramlokaal. Vooraf het uitstapje wordt er gereserveerd en de menukaart bekeken. Het oog van VL viel op de gebakken peren, balsamico gebakken peren.

Dan wordt het tijd om recepten te zoeken en kijken wat het best bevalt en aansluit op de eetwensen. Kijken, combineren, uitproberen dat het een lieve lust is. Dan…kom ik een recept tegen waarvan je kan zeggen ‘niets meer aan doen’. Zo’n recept kan je dan zonder meer overnemen. Beschouw het als compliment aan de bedenker van het recept. Dit keer is het recept van Oil & Vinegar

Ingrediënten
Balsamico Brons IGP, Amarettini koekjes, Castillo de Canena Extra vierge olijfolie, 4 peren met steeltje, geschild, 4 zakjes vanillesuiker, 100 gr slagroom, 200 gr roomkaas, steranijs, 1 vanillestokje, 200 ml water

  1. Doe 1 flesje Balsamico brons IGP in een pannetje en vul aan met 200 ml water. Leg vervolgens de geschilde peren erin en zorg ervoor dat ze bijna helemaal in het vocht liggen. Voeg een half vanillestokje, de steranijs en 2 zakjes vanillesuiker toe. 
  2. Breng aan de kook en laat 40 minuten zachtjes koken. Draai de peren geregeld om zodat ze egaal van kleur worden. Zet na 40 minuten het vuur uit en laat de peren afkoelen in het vocht. 
  3. Schraap ondertussen de vanillezaadjes uit de overgebleven vanillestok. Doe in een mengkom, voeg de roomkaas toe en klop los met een mixer. Klop in een tweede kom de slagroom met 2 zakjes vanillesuiker lobbig. Schep het roomkaasmengsel en de slagroom luchtig door elkaar. Neem 20 Amarettini koekjes en maal fijn. 
  4. Serveer de peer staande op een bord met daarnaast een rijkelijke schep roomkaasmengsel. Sprenkel daar wat Castillo de canena extra vierge olijfolie over en werk af met de fijngemalen Amarettini koekjes.
Geplaatst op

Als de kat van huis is

In zekere zin geldt dit gezegde ook voor ons. Als de kat van huis is, zijn de kinderen naar hun vader. Naast wat huishoudelijke verplichtingen bedenken we wat we willen doen, wat we willen eten. Dat kan uit eten gaan bij ons favoriete restaurant.

Meestal werpen we ons dan op een carnivore maaltijd. Een stevig stuk vlees, medium gebakken gecombineerd met kimchi of bietjes. Vandaag zijn we niet op de ‘boerentoer’ geweest, dus ook niet naar onze vaste natuurslager. Dan naar de betere lokale slager.

Joden- of diamanthaas, medium gebakken. Als de kat van huis is.

Onze voorkeur gaat uit naar Jodenhaas, ook wel diamanthaas genoemd. Wij vragen dus naar Jodenhaas bij deze slager. Krijgen we meteen commentaar dat deze benaming minder gewenst is. Diamanthaas schijnt ‘veiliger’, dus meer gewenst te zijn. Maar wij willen Jodenhaas en kregen we Jodenhaas. Zeg ons niet hoe we iets moeten noemen.

De slager kon onze keus wel waarderen en sneed een mooi stuk Jodenhaas. Voldoende voor een volwaardige maaltijd voor twee personen.

Ingrediënten: 500 gram Joden- of diamanthaas, een forse eetlepel ghee, flink wat Keltisch zeezout en naar eigen believen kimchi.

We gebruiken om vlees te braden een gietijzeren koekenpan. Een forse kluit ghee verwarmen op laag vuur. Als de ghee goed heet is doet VL het vlees in de pan. Vlees braden is een taak voor VL. Meestal braad zij het vlees ‘op gevoel’. Dit keer gebruikte ze een kernthermometer.

VL streeft naar een medium resultaat van het vlees. Regelmatig het vlees keren en bedruipen met het vet. Bij een kerntemperatuur van 50 graden was het vlees perfect. Keurig in plakken gesneden (wat mijn taak is) op de borden geschikt, flink wat Keltisch zeezout toegevoegd, een paar eetlepels kimchi en de maaltijd is klaar. Gezonder kan het niet!
We kijken uit naar de volgende keer ‘als de kat van huis is’

Geplaatst op

Smoothies en nog meer smoothies

ZL is druk met smoothies en nog meer smoothies. Hij wil al langere tijd smoothies maken. De blender is te groot, de kleine blender te onhandig. Dus op zoek naar een aardig formaatje smoothieblender.

Smoothies met verse aardbeien, ananas, mango en sinaasappelsap
Smoothie met verse aardbeien, ananas, mango en sinaasappelsap

Na lang speuren, vergelijken, nog meer speuren heeft ZL de ideale smoothieblender gevonden. Een leuk klein dingetje. En draadloos. Met een glazen beker. Het ding heeft één programma om te blenderen, erg handig. Precies groot genoeg voor één persoon. En ook nog in zijn kleur. Wel zorgen dat het apparaat steeds voldoende opgeladen is. Na gebruik is het schoonmaakprogramma heel slim.

Elke dag zo rond vier uur (in de middag) kunnen we hem vinden aan het aanrecht met allerlei ingrediënten; fruit, groenten, kokosmelk, verse sinaasappelsap, kefir enz. Elke dag componeert hij een andere smoothie. En dat merken we bij het boodschappen doen. We kopen meer mango, avocado, aardbeien, blauwe bessen, bananen, frambozen, kokosmelk en verschillende soorten bladgroenten. Gelukkig hebben we in de buurt een Turkse winkel met mooi fruit en groenten voor een mooi prijsje.

ZL vindt het lastig om uit te leggen hoe hij zijn smoothies maakt, hoe zijn recepten in elkaar steken. ‘Nou, gewoon’. Om de recepten vast te leggen moeten we in de buurt zijn om de ingrediënten te noteren. Telkens als de smoothie klaar is mogen we proeven, maar niet te veel. Per slot van rekening is het een eenpersoonsportie.

Creatie 1
Ingrediënten: 1/2 avocado, 10 aardbeien, 1/3 mango en een scheutje verse sinaasappelsap

De avocado, aardbeien en mango in stukjes snijden zodat zij passen in de glazen beker. Het sinaasappelsap toevoegen tot het geheel onder staat. De beker is dan voor 2/3 gevuld. De blender kan aan en het programma afwerken. Na ongeveer 40 seconden is de smoothie klaar!

Creatie 2
Ingrediënten: 1/2 banaan, 1 kwart ananas, een handje blauwe bessen, een scheutje kokosmelk.
De banaan en de ananas is stukjes gesneden en in de glazen beker gedaan. De blauwe bessen er bij en bijvullen met kokosmelk zodat de beker voor 2/3 gevuld. Het apparaat mag zijn werk doen.

Geplaatst op

Terug naar de Middeleeuwen

Op vakantie in het Oosten van het land moesten we lokaal vlees ontdekken. Niet ver van ons verblijf vonden we een boer met Piemonte vleeskoeien. Dus wij er naar toe. Mooi vlees van grasgevoerde, ongevaccineerde medicijnvrije koeien, herten, varkens en kippen. En een goed gesprek.

Maar dan nog bio-groenten. De boer wist wel een adres. ‘Je gaat daar links af en dan rechtdoor. Dan kom je er wel’. Wij in de aangewezen richting en ergens linksaf. Een aardig bochtig smal weggetje. Dan een voetpad, maar daar mocht je ook met de auto komen. Het weggetje werd een zandpad (dus veel modder en diepe plassen), want ernstig geregend. Dwars door de velden komen we bij een boerderij. Het pad liep over het boerenerf.

Op het gevaar af dat we weggejaagd werden reden we voorzichtig door. Over een landgoed, langs twee prachtige hoofdgebouwen, weer een zandweggetje en wéér een boerderij. Na een boerderij of vijf (steeds over het boerenerf) kwamen we bij de ‘tuinderij’. Een oude boerderij uit 18-zoveel. Een ‘verboden toegang’ bordje, dus….doorrijden.

Het winkeltje gevonden. De boerin vertelde dat op die plek al van 1400 gewoond werd, dat de weg die we reden een weg uit de Middeleeuwen was. Dat de doorgaande weg (zandpad) over de boerenerven liep. De boerderij blijkt gepacht te zijn en staat op het landgoed. Net als de andere boerderijen in de buurt.

Het echtpaar dat de tuinderij in beheer heeft is lid van een samenwerking van lokale boeren en tuinders die hun producten uitwisselen en elkaar voorzien van groenten, fruit, vlees, eieren, kaas en meer. Van de boer naar de burger, zonder tussenkomst van ‘de handel’. Meukvrij, zoals de Middeleeuwse zandpaden.

Op de terugweg hebben we een handiger maar minder avontuurlijker weg gereden op aanwijzen van de boerin. We waanden ons in de middeleeuwen, prachtig stil bos, fijne sfeer. Hier gaan we meer komen.

Guacamole met verse biologische producten
Ingrediënten: 3 rijpe avocado’s.
1 grote rijpe trostomaat heel fijn gesneden
1 ui fijn gesnipperd, 1/2 bol soloknoflook zeer fijn gesnipperd, 1 rode peper ( zonder pitjes en zaadlijsten) gesnipperd, 2 eetlepels limoensap, naar smaak wat peper en zout

Prak de avocado’s zeer fijn. Meng alle ingrediënten door elkaar. Voeg eventueel wat extra limoensap toe.

Geplaatst op

Verder met de slowjuicer; tips voor de slowjuicer.

De slowjuicer in huis, uitpakt en de eerste sappen geperst. Het sap drink je op, maar wat moet je met de pulp. Dat zijn gezonde vezels, waar ik ook nog wat mee wil. Natuurlijk kan ik ze ook in de wormenbak gooien. De pulp kan zinvoller gebruikt worden. Verder met de slowjuicer; tips voor de slowjuicer.

Het lijkt een nieuwe hobby, experimenteren met pulp. Het is zonde om de pulp uit de slowjuicer als ‘afval’ te zien. In de wormenbak kan nog altijd. Dan wordt het in ieder geval mooie bio-aarde. Ik vind het mooier om de pulp zo veel mogelijk in recepten te verwerken.

Dat worden dan groenteburgers, worteltaart met pulp, cake met pulp. Of pulp door de soep. Of een handje pulp door de zelfgemaakte ‘kefirkaas’. Toch nog te veel pulp? Vries het in. In kleine porties voor later.

Van groentepulp maak ik bouillon. Eerst vries ik de pulp in tot er een mooie voorraad is van verschillende groenten. Na het ontdooien draai ik de pulp nog eens door de slowjuicer om het droger te maken. Daarna gaat de pulp in de voedseldroger. In dunne laagjes. Als de pulp droog is, kan het tot bouillonpoeder vermalen worden.

We geven onze honden rauw vlees. Aangevuld met gedroogde groenten. Nu krijgen ze ook groentepulp door hun voer. Maar kijk uit, niet alle groenten zijn geschikt voor huisdieren.

de pagina wordt verder bewerkt

Geplaatst op

Het gezonde prutje van Els

Vandaag was ik weer een keer bezig met Facebook. Ik had me voorgenomen minder met social media bezig te zijn. Omdat ik nogal nieuwsgierig ben, kijk ik toch nog regelmatig. Soms ben ik daar blij om. Anders had ik het gezonde prutje van Els gemist.

Els is van het type wat van wat zij vindt in de koelkast, keukenkast of waar dan ook de lekkerste gerechten combineert. Zij weet smaken verrassend te combineren. Zo nu en dan plaatst Els weer een pareltje van combineren op Facebook.

Dit keer riep haar kooksel van vandaag om mijn belangstelling. Geen gecompliceerde creatie, maar wel één die tot de verbeelding sprak. Ik heb het recept nog niet zelf geprobeerd.

Ingrediënten
wat kokosolie, 1 middelgrote ui, 1 aubergine,  3 roma tomaten, pompoenpitten, herbamare, verse gember, een paar eetlepels kokosyoghurt.

Aan de slag
Snipper de ui fijn, halveer de aubergine en snijd elke helft in de lengte en vieren om daarna daarna in kleine blokjes te snijden. Snijd ook de tomaatjes in kleine blokjes.

Doe de kokosolie in de wok, laat het smelten. Als het goed warm is doe je de stukjes ui erin en bakt ze bruin. Vervolgens gaan de blokjes aubergine erin en als die wat gekleurd zijn mogen de tomatenstukjes erbij. Schep het prutje in de maak regelmatig om

Strooi er naar smaak kruiden bij, ik gebruik herbamare, knoflook en wat gember. Vervolgens strooi  je er een flinke hand pompoenpitten door. Neem de wok van het vuur en  doe alles op een diep bord. Een paar lepels kokosyoghurt over het geheel heen maakt het compleet. Aan tafel kan je de yoghurt door het prutje roeren.

Ik denk dat ik een plaatsje op deze site inruim voor meer prutjes van Els.

Geplaatst op

Weet wat je slowjuiced

Slowjuicen is doorgegroeid van een hype tot een vrijwel dagelijkse routine voor veel mensen. Aan het maken van sappen uit groenten en fruit wordt graag gezondheidsvoordelen gehangen. Omdat we graag weten wat we eten zijn we gaan zoeken. In het kader van weet wat je slowjuiced een onderzoekje naar de eigenschappen en werkingen van verschillende groenten- en fruitsoorten.

Er zijn verschillende gezondheidsverwachtingen van groentesappen. Zo lees ik dat een halve liter rode bietensap goed is voor het uithoudingsvermogen. Dat zal kunnen en zal best uitgezocht zijn. Maar wat doet een halve liter bietensap nog meer voor je lichaam? Zijn er ook risico’s verbonden aan deze hoeveelheid?

Nu is VL niet alleen met de gezonde stofjes bezig, maar ook met de minder gezonde stofjes van voedsel. Zij is beducht op stapeling van ongezonde elementen in producten en probeert deze te voorkomen. Tot nu heeft zij de volgende ‘risico’s’ gevonden. Haar zoektocht gaat door.

De stof oxaalzuur kan zorgen voor stoornissen in het urinewegstelsel zorgen. Nitraatrijke producten kunnen een risico vormen en kunnen kanker veroorzaken. Lectines zijn plantgifstoffen en bedoeld om de plant te beschermen tegen vraat van dieren. In grote rauwe hoeveelheden kan het darmstoornissen veroorzaken.

Waar zit oxaalzuur is? Onder andere zijn spinazie, rabarber, bietjes, snijbiet, boerenkool, knolselderij, pastinaak, postelein, Surinaamse bladgroenten oxzaalzuur rijk.

Welke groenten zijn nitraatrijk? Onder andere, andijvie, bleekselderij, Chinese kool, koolrabi, paksoi, postelein, raapstelen, rode biet, sla, snijbiet, spinazie, spitskool, venkel, waterkers.i

In alle peulvruchten komen lectines voor: linzen, kikkererwten, kidneybonen, bruine bonen en spliterwten en in verse sperziebonen, peultjes, sugarsnaps en sojabonen. 

Net als met alle voedsel wisselt VL graag ingrediënten af. Zij componeert regelmatig andere samenstellingen van sappen en ingrediënten. Meer in niet altijd beter.