Terug naar de Middeleeuwen

Op vakantie in het Oosten van het land moesten we lokaal vlees ontdekken. Niet ver van ons verblijf vonden we een boer met Piemonte vleeskoeien. Dus wij er naar toe. Mooi vlees van grasgevoerde, ongevaccineerde medicijnvrije koeien, herten, varkens en kippen. En een goed gesprek.

Maar dan nog bio-groenten. De boer wist wel een adres. ‘Je gaat daar links af en dan rechtdoor. Dan kom je er wel’. Wij in de aangewezen richting en ergens linksaf. Een aardig bochtig smal weggetje. Dan een voetpad, maar daar mocht je ook met de auto komen. Het weggetje werd een zandpad (dus veel modder en diepe plassen), want ernstig geregend. Dwars door de velden komen we bij een boerderij. Het pad liep door het boerenerf.

Op het gevaar af dat we weggejaagd werden reden we voorzichtig door. Over een landgoed, langs twee prachtige hoofdgebouwen, weer een zandweggetje en wéér een boerderij. Na een boerderij of vijf (steeds over het boerenerf) kwamen we bij de ‘tuinderij’. Een oude boerderij uit 18-zoveel. Een ‘verboden toegang’ bordje, dus….doorrijden.

Het winkeltje gevonden. De boerin vertelde dat op die plek al van 1400 gewoond werd, dat de weg die we reden een weg uit de Middeleeuwen was. Dat de doorgaande weg (zandpad) over de boerenerven liep. De boerderij blijkt gepacht te zijn en staat op het landgoed. Net als de andere boerderijen in de buurt.

Het echtpaar dat de tuinderij in beheer heeft is lid van een samenwerking van lokale boeren en tuinders die hun producten uitwisselen en elkaar voorzien van groenten, fruit, vlees, eieren, kaas en meer. Van de boer naar de burger, zonder tussenkomst van ‘de handel’. Meukvrij, zoals de Middeleeuwse zandpaden.

Op de terugweg hebben we een handiger maar minder avontuurlijker weg gereden op aanwijzen van de boerin. We waanden ons in de middeleeuwen, prachtig stil bos, fijne sfeer. Hier gaan we meer komen.

Guacamole met verse biologische producten
Ingrediënten: 3 rijpe avocado’s.
1 grote rijpe trostomaat heel fijn gesneden
1 ui fijn gesnipperd, 1/2 bol soloknoflook zeer fijn gesnipperd, 1 rode peper ( zonder pitjes en zaadlijsten) gesnipperd, 2 eetlepels limoensap, naar smaak wat peper en zout

Prak de avocado’s zeer fijn. Meng alle ingrediënten door elkaar. Voeg eventueel wat extra limoensap toe.

Verder met de slowjuicer; tips voor de slowjuicer.

De slowjuicer in huis, uitpakt en de eerste sappen geperst. Het sap drink je op, maar wat moet je met de pulp. Dat zijn gezonde vezels, waar ik ook nog wat mee wil. Natuurlijk kan ik ze ook in de wormenbak gooien. De pulp kan zinvoller gebruikt worden. Verder met de slowjuicer; tips voor de slowjuicer.

Het lijkt een nieuwe hobby, experimenteren met pulp. Het is zonde om de pulp uit de slowjuicer als ‘afval’ te zien. In de wormenbak kan nog altijd. Dan wordt het in ieder geval mooie bio-aarde. Ik vind het mooier om de pulp zo veel mogelijk in recepten te verwerken.

Dat worden dan groenteburgers, worteltaart met pulp, cake met pulp. Of pulp door de soep. Of een handje pulp door de zelfgemaakte ‘kefirkaas’. Toch nog te veel pulp? Vries het in. In kleine porties voor later.

Van groentepulp maak ik bouillon. Eerst vries ik de pulp in tot er een mooie voorraad is van verschillende groenten. Na het ontdooien draai ik de pulp nog eens door de slowjuicer om het droger te maken. Daarna gaat de pulp in de voedseldroger. In dunne laagjes. Als de pulp droog is, kan het tot bouillonpoeder vermalen worden.

We geven onze honden rauw vlees. Aangevuld met gedroogde groenten. Nu krijgen ze ook groentepulp door hun voer. Maar kijk uit, niet alle groenten zijn geschikt voor huisdieren.

de pagina wordt verder bewerkt

Het gezonde prutje van Els

Vandaag was ik weer een keer bezig met Facebook. Ik had me voorgenomen minder met social media bezig te zijn. Omdat ik nogal nieuwsgierig ben, kijk ik toch nog regelmatig. Soms ben ik daar blij om. Anders had ik het gezonde prutje van Els gemist.

Els is van het type wat van wat zij vindt in de koelkast, keukenkast of waar dan ook de lekkerste gerechten combineert. Zij weet smaken verrassend te combineren. Zo nu en dan plaatst Els weer een pareltje van combineren op Facebook.

Dit keer riep haar kooksel van vandaag om mijn belangstelling. Geen gecompliceerde creatie, maar wel één die tot de verbeelding sprak. Ik heb het recept nog niet zelf geprobeerd.

Ingrediënten
wat kokosolie, 1 middelgrote ui, 1 aubergine,  3 roma tomaten, pompoenpitten, herbamare, verse gember, een paar eetlepels kokosyoghurt.

Aan de slag
Snipper de ui fijn, halveer de aubergine en snijd elke helft in de lengte en vieren om daarna daarna in kleine blokjes te snijden. Snijd ook de tomaatjes in kleine blokjes.

Doe de kokosolie in de wok, laat het smelten. Als het goed warm is doe je de stukjes ui erin en bakt ze bruin. Vervolgens gaan de blokjes aubergine erin en als die wat gekleurd zijn mogen de tomatenstukjes erbij. Schep het prutje in de maak regelmatig om

Strooi er naar smaak kruiden bij, ik gebruik herbamare, knoflook en wat gember. Vervolgens strooi  je er een flinke hand pompoenpitten door. Neem de wok van het vuur en  doe alles op een diep bord. Een paar lepels kokosyoghurt over het geheel heen maakt het compleet. Aan tafel kan je de yoghurt door het prutje roeren.

Ik denk dat ik een plaatsje op deze site inruim voor meer prutjes van Els.

Weet wat je slowjuiced

Slowjuicen is doorgegroeid van een hype tot een vrijwel dagelijkse routine voor veel mensen. Aan het maken van sappen uit groenten en fruit wordt graag gezondheidsvoordelen gehangen. Omdat we graag weten wat we eten zijn we gaan zoeken. In het kader van weet wat je slowjuiced een onderzoekje naar de eigenschappen en werkingen van verschillende groenten- en fruitsoorten.

Er zijn verschillende gezondheidsverwachtingen van groentesappen. Zo lees ik dat een halve liter rode bietensap goed is voor het uithoudingsvermogen. Dat zal kunnen en zal best uitgezocht zijn. Maar wat doet een halve liter bietensap nog meer voor je lichaam? Zijn er ook risico’s verbonden aan deze hoeveelheid?

Nu is VL niet alleen met de gezonde stofjes bezig, maar ook met de minder gezonde stofjes van voedsel. Zij is beducht op stapeling van ongezonde elementen in producten en probeert deze te voorkomen. Tot nu heeft zij de volgende ‘risico’s’ gevonden. Haar zoektocht gaat door.

De stof oxaalzuur kan zorgen voor stoornissen in het urinewegstelsel zorgen. Nitraatrijke producten kunnen een risico vormen en kunnen kanker veroorzaken. Lectines zijn plantgifstoffen en bedoeld om de plant te beschermen tegen vraat van dieren. In grote rauwe hoeveelheden kan het darmstoornissen veroorzaken.

Waar zit oxaalzuur is? Onder andere zijn spinazie, rabarber, bietjes, snijbiet, boerenkool, knolselderij, pastinaak, postelein, Surinaamse bladgroenten oxzaalzuur rijk.

Welke groenten zijn nitraatrijk? Onder andere, andijvie, bleekselderij, Chinese kool, koolrabi, paksoi, postelein, raapstelen, rode biet, sla, snijbiet, spinazie, spitskool, venkel, waterkers.i

In alle peulvruchten komen lectines voor: linzen, kikkererwten, kidneybonen, bruine bonen en spliterwten en in verse sperziebonen, peultjes, sugarsnaps en sojabonen. 

Net als met alle voedsel wisselt VL graag ingrediënten af. Zij componeert regelmatig andere samenstellingen van sappen en ingrediënten. Meer in niet altijd beter.

Als het maar slow is.

Ons motto: Als het maar slow is.
Een paar jaar geleden besloten VL en ik te gaan slowcookeren. Dus al gauw een slowcooker gekocht. Kruiden, fruit en groenten drogen werd ook ons ding. Een voedseldroger aangeschaft. Wat doe je als je aandacht uitgaat naar gezonde sappen? Juist, een slowjuicer kopen. Dus de machinekamer uitgebreid met een slowjuicer.

Waarom een slowcooker? De overwegingen voor het aanschaffen van een slowcooker zijn persoonlijk. Ik vind zo’n ‘langzame koker’ vooral prettig vanwege de lange garingstijden. Over het algemeen kies ik voor acht uren stoven op het standje ‘Laag’. De smaken vermengen zich volledig. Het resultaat is een zeer smakelijk gerecht met bijzonder mals vlees.

Ik moest wel wennen om ‘s morgens de ingrediënten te schillen, snijden, wassen, het vlees eventueel aan te braden en alles in de slowcooker te doen. Om daarna er acht uur lang er niet naar om te kijken. Bij de meeste gerechten staat de afzuigkap ook zo’n acht uur aan. Wat weer extra kosten en extra geluid geeft.

Waarom een slowjuicer? We gaan voor gezond. Dat betekend zo veel mogelijk biologisch en we willen zo weinig mogelijk voedingsstoffen verliezen. Hoe de slowjuicer werkt lijkt nog het meest op wat onze kiezen doen, het langzaam vermalen van groenten en fruit. Niet verwarmen of stuk slaan, maar langzaam het sap uit de ingrediënten persen. Ook de pulp gebruik ik nuttig.

Het is een beetje uitzoeken welke ingrediënten wij lekker vinden om te combineren. Een prettige zoektocht waar vooral VL mee bezig is. Niet alle groenten zijn in grotere hoeveelheden of dagelijks aan te raden. Ook hier geldt ‘overdaad schaadt’.

Waarom een voedseldroger? We kopen het liefst seizoensgebonden groenten en fruit. Vooral als het in overvloed en dus goedkoop op de markt is. Door de producten te dehydrateren zijn ze tot wel twee jaar te bewaren. Drogen van fruit, groenten, vlees, kruiden doet wat met de smaak. Er ontstaat een natuurlijke concentratie van rijke smaken.

Drogen van voedsel voorkomt verspilling, je weet wat je eet en je kunt producten geheel naar je smaak aanpassen. Drogen in een voedseldroger is goedkoper dan drogen in de oven. Een voedseldroger is preciezer af te stellen op warmte en tijd wat geschikt is voor het product wat je op dat moment wilt drogen.

Voor alle apparaten geldt, als het maar slow is! Beter van smaak; minder verlies van voedingsstoffen; gezond, tijd en geld besparend; eenvoudig en veilig in gebruik.

Groentesappen en andere saprecepten

Deze pagina is in bewerking… Groentesappen en andere saprecepten

VL is druk bezig met combinaties van groenten en fruit te bedenken en aan het uitproberen. Daar zit voor ons de lol in; het doen. Kijken wat voor effecten verschillende groenten op het lichaam heeft. Kijken welke combinaties ons het best bevallen. En die plaatsen we dan weer op deze site.

Goed, dan hebben we u gezonde sappen. Daar zitten niet veel vezels in. Die zijn nu tot pulp gemaakt. Weggooien is zonde, maar wat kan je er mee?

Uitbreiding van de machinekamer

VL was onlangs jarig. Nu wordt het elk jaar lastiger om cadeaus te bedenken. Uiteindelijk, na lang nadenken, peilen en onderzoeken was één van de wensen; een slowjuicer! Uitbreiding van de machinekamer. De slowjuicer werd enthousiast ontvangen en uitgeprobeerd.

Maar waarom toch een apparaat erbij? Je kunt toch gewoon groenten knagen. Dan krijg je de enzymen, mineralen, vitaminen en vezels toch ook binnen? Klopt, en toch wilde VL een slowjuicer. Natuurlijk heeft ‘gezond’ er ook iets mee te maken.

Een waarschuwing is op zijn plaats. Het is mogelijk dat je lichaam reageert op het sap drinken. Het is nieuw voor je lichaam. Je lichaam zal er aan moeten wennen. Daarom rustig aan beginnen en opbouwen. Let goed op wat je lichaam je laat weten en hoe het reageert.

Niet alle groenten vallen goed of hebben een ronduit negatieve werking op het lichaam. Dus dat gaat bekeken en onderzocht worden. Dan bekijken we de combinaties ook op smaak. Bevalt een combinatie ons, dat plaatsen we dat als recept op de site.

Om te beginnen hebben we deze geprobeerd:
Ingrediënten: 1 stronk biologische bleekselderij, 1 appel.

Snijd van de bleekselderij een stukje van de onderkant af. Dan de stengels in kleinere stukjes zodat deze makkelijk in de slowjuicer passen.

De appel verdelen we in partjes met de appelsnijder. Hiermee is meteen het klokhuis op een makkelijke manier verwijderd. Snijd de appel op maat. Nu kan de machine het werk doen. De stukjes bleekselderij en appel gaan in de juicer.

Het sap kan direct gedronken worden of in porties ingevroren voor later. Het sap kan ingevroren tot een jaar bewaard worden. In de koelkast blijft het sap drie dagen goed.

Een site over recepten en slowcookers.

Wéér een site over recepten. Van de meeste gerechten bestaan al honderden variaties. Is het nog mogelijk om een origineel recept te bedenken en samen te stellen? Eerlijk gezegd maakt ons dat niets uit. Op deze site vindt u de recepten zoals wij deze het lekkerst vinden. Niet alle recepten zijn zelfbedacht. Alle recepten zijn wel naar onze hand gezet en aangepast.

Het Amsterdams en het Haags Kookboek
Wij koken uit oude kookboeken als basis

Soms gebruiken we een recept van iemand. Je kunt dat plagiaat noemen of een compliment aan de originele bedenker van het recept. We vermelden altijd de naam van de bedenker. Ook als we het recept bewerkt hebben.

We gebruiken zoveel mogelijk eerlijke, biologische natuurlijke en verse ingrediënten. Soms kopen we die in de supermarkt, meestal in de betrouwbare zaken en zaakjes; de natuurslager, de visboer, groenteboer, de markt en bij boeren. De adressen waar we onze ingrediënten kopen vermelden we in onze ‘Tips’ op de site.

Naast recepten beschrijven we ook zaken die ons bezig houden en niet noodzakelijkerwijs iets met recepten van doen hebben. Deze staan genoteerd onder de knop Meer 

De foto’s op deze website zijn óf van eigen makelij óf van Freepik

Over reuzel en kaantjes

Het is de tijd van Rinus de aardappelboer met paard en wagen. Van de schillenboer met zijn ijzeren hond. De tijd van voedzaam voedsel. Kaantjes is wat overblijft na het langzaam uitbakken van varken- of runderniervet of varkens buikvet. Het lijkt op uitgebakken spek, (maar is het niet). Over Reuzel en kaantjes dus.

Kaantjes zijn het resultaat van het langzaam uitbakken van niervet of buikvet. ‘Men neme 500 gram buik- of niervet, wat peper en zout. Bak op middel vuur het vet uit en roer tot er bruine stukjes ontstaan. De kaantjes goed laten uitlekken en bestrooien met wat zout en peper.’

Mijn moeder maakte regelmatig kaantjes voor op brood. Uiteraard aten we luxe witbrood, een teken van welvaart. Bruin brood ‘was voor arbeiders’, was de gedachte toen. Ieder kreeg twee boterhammen en daarop ruim kaantjes. Ook lekker bij stamppot.

Jamie Olivier gebruikt zwoerd om kaantjes te maken. Maar het heeft niets te maken met reuzel en kaantjes. Het is ‘knabbelspek’. . Zijn recept 👇

Ingrediënten: 500 gram zwoerd (ongeveer 1 cm dik)

Verwarm de oven op 250 graden. Snijd de zwoerd in reepjes. Leg de reepjes zwoerd op een bakplaat en leg er een tweede bakplaat op de reepjes. Druk deze stevig aan.

Laat deze combinatie 10 minuten bakken. Na deze 10 minuten kan de bovenste bakplaat weggehaald worden. Laat nu de reepjes nog een minuut of 10 bakken

Giet het overgebleven vet in een potje en laat het afkoelen. Gebruik dit vet om later vlees in te bakken.

Kürbis creme-suppe, Pittige Pompoensoep

Als we (regelmatig) in het Oosten van het land vertoeven doen we boodschappen en tanken in Duitsland. Een kwartiertje rijden via aantrekkelijke weggetjes om veel geld te besparen. De besparingen gaan wel weer op aan luxere aankopen. Maar dat is het waard: betere kwaliteit voor minder geld. Op een rit scheelt het al vaak ruim € 100,—, dus de moeite waard. We kopen Kürbis creme-suppe, pittige pompoensoep.

Kürbis creme-suppe, Pittige Pompoensoep

Zondag, voor ons soepdag. We hebben de keus om zelf soep te maken of soep te kopen. In Duitsland lopen we in de K&Ksupermarkt tegen deze soep aan in de echte Weck pot. Geweckte soep, kom daar eens om in Nederland. Het recept is ons onbekend, maar we zoeken een alternatief…

Ingrediënten:  1 el ghee, 1 rode ui, 1 bolletje soloknoflook, 2 theelepels komijnpoeder , 2 tl groentebouillonpoeder, 0.5 theelepel cayennepeper, 750 gr hpompoenblokjes, 200 ml kokosmelk, 125 gram crème fraîche, 2 takjes koriander.

Pel de ui en knoflook en snipper deze. De pompoen hebben we in blokjes gekocht, dus dat is mooi makkelijk. in de soeppan verhit ik de ghee en bak de ui, knoflook en komijn kort tot de ui en knoflook glazig zijn. Dan mogen de pompoen, de kokosmelk, cayennepeper toe en smoor dit voor een minuut of 5.

Doe het mengsel in de slowcooker, strooi de bouillonpoeder over het mengsel en vul de pan aan met water tot alle ingrediënten net onder water staan. Zet de slowcooker op ‘Laag’ voor een uur of vijf. Langer mag ook, de soep wordt alleen maar smakelijker.

Eenmaal gaar en klaar de soep met de staafmixer glad mixen en de crème fraise naar smaak toevoegen. U

Melkkefir zelf maken

Was kefir een tijdje geleden een hype, heeft het inmiddels een vaste plaats tussen het zuivel. Steeds meer mensen vertrouwen de ‘kefir’ uit de winkel niet en maken het graag zelf. Dat wat in de supermarkt als kefir wordt aangeboden is iets wat op kefir lijkt, maar door een heel ander proces tot stand komt. Dus, melkkefir zelf maken!

Melkkefir zelf maken

Er zijn verschillende redenen om kefir te willen drinken. De een wil het drinken omdat het lekker en fris is. Iets tussen karnemelk en yoghurt is. Anderen zweren bij de gezonde stoffen in de gefermenteerde drank. Om welke reden je het ook drinkt, door het zelf maken wéét je wat je drinkt.

Naast melkkefir bestaat er ook waterkefir. Die laatste heeft niet mijn belangstelling. Dus het wordt melkkefir. Oneerbiedig gezegd, melk laten verrotten met kefirkorrels. Anders gezegd, kefirkorrels zetten de melk aan om te fermenteren.

Kefir kan van alle soorten dierlijke melk gemaakt worden. Oók van houdbare melk en andere melk uit de supermarkt. Voor kefir waar de meeste gezonde stofjes in zitten kan je het best rauwe A2-melk gebruiken en echte kefirculturen.

Om aan echte kefirculturen te komen zonder te kopen is de Facebookgroep Kefir NL (Melkkefir Nederland) de aangewezen groep. Veel kennis en kefirkorrels delen.

Ingrediënten
1 liter melk, 100 gram verse kefirkorrels of 4 eetlepels kefir

De doorgeefmethode:
hier gebruik je vier eetlepels kefir die je toevoegt aan een liter hmelk. Dan kan je de melk 24 tot 48 uur staan op een plek tussen de 10 en 22 graden.
OF
Met gecontroleerde warmte: hierbij zet ik de fles melk/kefir in een rijskastje op 22 graden voor 30 uur.

De methode met kefirculturen
Verse kefirculturen voed ik met een liter melk op 100 gram culturen in een weckpot. Deze laat ik twee dagen staan in een hoekje van het aanrecht.
Dan stort ik het geheel in een zeef boven een ruime schaal. Na wat heen en weer bewegen blijven de kefirkorrels achter in de zeef. De kefir gaat in een fles en in de koelkast. Klaar voor gebruik.
De kefirkorrels kunnen terug in de weckpot met nieuwe melk voor een nieuwe batch.

Van yoghurtdikke kefir is het ook mogelijk om ‘kefirkaas’ te maken. Daarvoor heb ik de Kefirko kaasmaker. Ik schep de kefir in het mandje en laat het 12 uur in de koelkast staan. Na 12 uur zet ik de kefir onder druk door de veer te plaatsen tussen deksel en de kefir. Na nog eens 12 uur is de kefirkaas klaar. Op smaak maken met wat zout, gesnipperde verse kruiden of gesnipperde vruchten.

Gember op siroop (Stemgember)

Je houdt er van of je verafschuwt het. Gember op siroop (Stemgember). Vooral door mij gegeten bij verkoudheden en andere lichamelijke ongemakken. Natuurlijk kan je een potje kopen van de betere merken. Bij verkoudheid helft ook deze thee. Bij heftiger verkoudheden of zelfs griep helpt deze vette kippensoep.

Gember op siroop (Stemgember)

Leuker is het om het zelf te maken. Daarbij stuiten we al op een probleem. Voor stemgember worden jonge wortelscheuten gebruikt. Zonder veel vezels. En laat die jonge scheuten nu net niet te koop zijn in Nederland.

Dus moet er een list verzonnen worden.. Ik koop de gember in een betrouwbare toko. De pittige soort gember. Thuis gekomen gaat de gember de vriezer in, voor zo’n 24 tot 36 uur. De vezels vriezen stuk, maar de smaak heeft er niet onder te lijden.

Ik gebruik donkere basterdsuiker. Dat geeft een mooie donkere kleur en een heerlijke smaak. Net zo bruikbaar is kristalsuiker, of andere soorten basterdsuiker. De beschrijving is voor bereiding in de pan en in de slowcooker.

Ingrediënten
450 gram pittige gember (Toko), 400 gram donkere basterdsuiker, 500 cl water

De gember is bevroren en doe ik in een schaal met water voor een uur. De schil wordt hierdoor week en kan makkelijk geschrapt worden. Na een uurtje de gemberwortels schillen. Dit is eerder schrappen met een scherp mesje. Het is best een klusje, met alle uitsteeksels en rare vormen.

Na de wortels geschrapt te hebben, de gember nog eens afspoelen om de losse schilletjes kwijt te taken. Dan kunnen de wortels in dunne plakjes gesneden worden. De gember is dan eerder gaar en wordt malser.

* bereiding in de pan: Verwarm het water in een pan tot kookpunt en voeg de suiker toe. Roer de suiker door het water en laat het een paar minuten koken. Voeg de gemberstukjes toe en laat het even koken. Zet dan het vuur laag en kook de gember in een uur gaar.

* bereiding in de slowcooker: verwarm het water in een pan tot kookpunt en voeg de suiker toe. Roer tot de suiker is opgelost. Doe de gemberstukjes en de siroop in de slowcooker en voeg de siroop toe. De slowcooker kan op ‘Laag’ voor 6 tot 8 uur.

Ik steriliseer 4 jampotjes door -na ze in de vaatwasser te hebben gehad- 15 minuten op 150 graden in de oven te doen. Om de potjes uit de oven te halen, zijn ovenwanten zeer aan te bevelen. 150 graden is best heet.

De dekseltjes gaan in een maatbeker in loeiheet water. Even afdrogen voor gebruik.
Let op, je mag de hete potjes niet meer aan de open kant aanraken.
De gemberstukjes worden met de siroop in de hete potjes gedaan. De stukjes moeten onder de siroop staan, ongeveer een centimeter van het deksel.

Laat de potjes geheel afkoelen.eenmaal echt afgekoeld kan je ze in de koelkast bewaren. Hoe langer je ze bewaard, des te lekkerder wordt de gember op siroop.

Thee tegen verkoudheid

Soms, heel soms lukt het ons niet om verkoudheid of griep buiten de deur te houden. Als één gezinslid een verkoudheid op doet, kun je er donder op zeggen dat zeker twee anderen volgen. Meestal kunnen we de gevolgen goed onder de duim houden. Zo niet deze keer. Dus nu ook thee tegen verkoudheid.

Thee tegen verkoudheid

Foto door destiawan nur agustra: https://www.pexels.com/nl-nl/foto/kopje-thee-980127/

ZL begon met wat lichamelijke ongemakken, VL nam het over en uiteindelijk liep ook ik snotterend, hoestend en proestend door het huis. Het nam ernstige vormen aan. Voor het eerst sinds jaren liepen we tegen een ouderwetse griep aan. Ondanks allerlei pogingen om de verkoudheden de baas te kunnen.

Tijd dus om ouderwetse middelen te gaan gebruiken. Natuurlijk de aloude Joodse penicilline in stelling gebracht. Dat lost al heel wat op. Naast vette kippensoep is het ook verstandig om veel te drinken. Maar dan wel wat een krachtige helende werking heeft.

Wat hebben kaneel, steranijs, curcuma, gember, kardemom, honing en zwarte peper gemeenschappelijk? Naast vitaminen, mineralen en antioxidanten hebben deze kruiden antivirale en antibacteriële eigenschappen. En laten we nu juist deze eigenschappen willen combineren in een thee. De kracht van al deze kruiden laten samenwerken in de strijd tegen gesnotter, gekuch en geproest.

Ingrediënten
1 cm verse gember, 1 cm curcuma, 2 kaneelstokjes, 1 tl kardemom, 2 steranijs, 2 kruidnagels, 1 liter water, honing naar smaak, 3 korrels zwarte peper

Kneus de peperkorrels en kruidnagel, snipper de curcuma en gember grof, hhak de steranijs in stukjes.

Doe alles in een pan en laat het geheel voor vijf minuten op zacht vuur trekken. Zet daarna het vuur uit en laat het nog eens tien minuten trekken. Daarna door een zeef gieten. Eventueel kan gedurende de dag de thee nogmaals warm gemaakt worden. Drie bekers per dag zal de verkoudheid moeten verjagen.

NB niet iedereen is enthousiast over de zwarte peper. Ingrediënten kunnen uiteraard naar eigen inzicht en smaak uit de bereiding worden gehouden.

Beef Ragu of Stoofvlees

In de serie ‘Stoofvlees’ steeds anders’ dit keer Beef Ragu Pappardelle. Dit is een Italiaanse pastasoort, bestaande uit lange brede linten pasta van ongeveer 1 centimeter breed. Pappardelle is vers het lekkerst.

Beef Ragu of Stoofvlees

Ingrediënten: 1 kilo hacheevlees,  scheutje rijstolie, 1 grote ui, 2 stengels bleekselderij, 1 winterwortel, 70 g tomatenpuree, 2 bollen soloknoflook, 250 ml robuuste rode wijn, 800 g tomatenblokjes, 1 tl bouillonpoeder, 100 ml water, 1 tl tijm, 3 laurierblaadejes, zout en peper naar smaak.

De ui en knoflook pellen en snipperen. De wortel en bleekselderij in dunne plakjes snijden. Verwarm een scheut olie in een grote (soep)pan met dikke bodem. Als de olie heet genoeg is, bak de blokjes vlees bruin. De blokjes vlees kunnen in de slowcooker.

Doe nog een scheutje olie in de pan en roerbak de ui, knoflook, wortel, selderij en tomatenpuree voor een minuut of 5. Doe dit mengsel ook in de slowcooker.

Voeg de tijm, wijn, tomatenblokjes en water toe en meng het geheel goed door elkaar. Leg tot slot de laurierblaadjes op de inhoud. De slowcooker op ‘Laag’ voor 8 uur. Als de 8 uren bijna voorbij zijn, bereid de pappadelle volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Kerst 2023

Na een zeer regenachtige week is het op Eerste Kerstdag lauwwarm, zo’n 12 graden maar droog. Geen Witte Kerst 2023 dus. Het is een doe-hetzelf-diner-dag. ‘S morgens vroeg de slowcooker gevuld voor de Beef Ragu Pappardelle. In de middag de Gieser Wildeman peren geschild en voor drie uur in de pan. Daarna hebben VL en zoon de Appel Cobbler in elkaar gezet.

Appel Cobbler

Onze stoofperen, Gieser Wildeman, komen van deze teler in Hem

De appel cobbler kan warm, lauwwarm of koud gegeten worden. Met een toefje slagroom en een bolletje vanille-ijs.

Ingrediënten: Voor de vulling:
6 middelgrote appels; 25 g bruine basterdsuiker; 25 g kristalsuiker; 2 tl kaneel; 2 tl vanille-extract; snufje nootmuskaat; 2 el tapiocameel;
2 el citroensap.

Voor het deeg:
125 g kristalbloem; 100 g suiker; 10 g bakpoeder; 85 g boter; 180 g merk; 1 tl vanille-extract

Schil de appels en ontdoe deze van het klokhuis met een appelboor. Snijdt de appels in dunne schijven. Besprenkel de gesneden appel met wat citroensap tegen het bruin worden.

Meng de appelschijfjes met de bruine basterdsuiker, kristalsuiker, kaneel, vanille-extract, snufje nootmuskaat en de tapiocameel.

Het deeg:
Smelt de boter. Mix alle ingrediënten voor het deeg zo kort mogelijk tot een glad mengsel. Doe het appelmengsel in de overschaal en stort het deeg er overheen. Bak het geheel in ongeveer 45 minuten op 180 graden midden in de oven. Als de vulling op enkele plaatsen door het deeg heen borrelt is de cobbler klaar.

Een ‘gestolen’ recept, Italiaanse tomatensoep

Hoewel de dag aardig begon wat het weer betrof, bleek het toch behoorlijk regenachtig te worden. De dagelijkse dingen gedaan, met de honden gelopen en bedenken wat we morgen gaan eten. Het is dan soepdag. Dus moet het een soep worden. Dat maakt het al een stuk makkelijker.

VL was toch op internet bezig en kwam met een recept waarvan je zegt ‘niets meer aan doen’. Dit is er zo een. Niets meer aan doen en gehoorzaam het recept volgen. En dat doe ik dus. Het is het recept voor Italiaanse Tomatensoep (slowcooker) van Burgertrutjes.

Ingrediënten
10 trostomaten, 4 rode puntpaprika’s, 2 uien, 1 winterpeen, 1 courgette, 1 tl groentenbouillonpoeder, 1 bolletje soloknoflook, 2 tl paprikapoeder, 1 tl oregano (of Italiaanse kruiden), peper en zout, 750 ml water. (Extra toegevoegd 1 ‘ijsblokje’ Bottenbouillon en gehaktballetjes)

Het werk is simpel. De courgette schillen en in stukjes snijden. De winterpeen wassen en in stukjes snijden. De tomaten wassen en in kwarten snijden. De paprika wassen, zaadlijsten wegsnijden en in stukjes snijden. De knoflook pellen en in stukjes snijden. De uien pellen en in halve ringen snijden.

Dit alles mag in willekeurige volgorde in de slowcooker. De paprikapoeder, bouillonpoeder en de oregano (of Italiaanse kruiden) in de pan strooien, wat peper en zout toevoegen en het water er bij. Het geheel komt niet onder water te staan. De tomaten zorgen voor voldoende vocht tijdens het stoven.

Ik zet de slowcooker op mijn favoriete stand ‘Laag’ voor zeven uur. Na deze tijd pureer ik de soep en voeg gehaktballetjes toe aan de soep. Deze laat ik een uur op ‘Hoog’ garen. De soep kan opgediend. Ik ben Burgertrutjes dankbaar voor dit recept! En met mij de rest van het gezin.

Uiensoep nóg langzamer

In de klassieke recepten van uiensoep is het belangrijk de uienringen langzaam, heel langzaam te laten karameliseren. In de koekenpan, op laag vuur en redelijk vaak omscheppen. Dan ben je toch al gauw een half uur tot drie kwartier bezig. Dat kan anders. Maar kan uiensoep nóg langzamer?

Uiensoep nóg langzamer

Ingrediënten
700 gram uien, 1 bolletje soloknoflook, 50 gram boter, 50 ml droge witte wijn, 1 liter bouillon, 4 laurierblaadjes, 1 el tijm, 100 gram geraspte kaas, 1 stokbrood, wat zout en peper naar smaak.

Ik heb niet voor niets een slowcooker. Dus, de uiringen karameliseren in de slowcooker. Eénmaal vullen en instellen, de slowcooker doet gedurende vijf uur wat hij moet doen; op lage temperatuur uien karameliseren.

Wat ik anders nooit doe, doe ik nu wel; de slowcooker voorverwarmen met een stevige klont boter er in. Voor deze keer mag de slowcooker op ‘HOOG’ tijdens het voorverwarmen. Ondertussen pel ik de uien uit hun jasje. Ook de eerste rok (het eerste laagje na de schil) gaat in de kliko, want die is taai. De uien worden in halve ringen gesneden. De knoflookbol ook pellen en versnipperen. Als de boter goed gesmolten is kunnen de uiringen en de knoflook in de slowcooker. Ingesteld op ‘Laag’ voor vijf uur. Regelmatig even omscheppen

Ondertussen kan de bouillon goed heet verwarmd worden. Zodra de uiringen bruin zijn kunnen de overige ingrediënten toegevoegd worden; de laurierblaadjes, tijm, witte wijn en de warme bouillon. Eventueelh naar eigen believen iets meer bouillon toevoegen, maar dat is een kwestie van smaak. De slowcooker mag nu een uur of twee á drie op ‘Laag’ om het af te maken.

Snijdt het stokbrood in plakjes en strooi er ruim de geraspte kaas er op. Gratineer de kaas onder grill in de oven. De soep serveren in een ruime kom, het broodje erop gelegd.

Hachee van opoe

We hebben het plan opgevat om verschillende variaties van de ons bekende hachee stoofpot te bereiden. Maar dan wel zoals andere landen dit zien. We nemen hiervoor steeds in stukjes gesneden runderlap, ook wel hacheevlees of goulashvlees genoemd.

Nu is de hachee aan de beurt. Niet zo zeer op de manier van mijn opoe, maar meer het klassieke recept. En dan noem je het al gauw ‘grootmoeders’ recept. Of van opoe.

Hachee van opoe

Ingrediënten
voor het vlees:
1 kilo hacheevlees, een klont Ghee, 1 kilo uien, 100 ml bouillon,
2 pijpjes donker bier, 4 laurierblaadjes, 4 kruidnagels,
4 plakken ontbijtkoek, 2 el arrowroot, wat zout en peper naar smaak.

voor de puree:
1 kilo kruimige aardappelen, 125gram boter en wat melk.

Ik begin vroeg want het spul moet zo’n acht uur stoven. Maar… eerst koffie. Het vlees kan dan goed op kamertemperatuur komen. En natuurlijk alle ingrediënten, afgewogen en klaar gezet om misgrijpen te voorkomen. Aan de slag!

De grootste klus is de uien pellen en in ringen snijden. Keurig op gestapeld op een ruim bord. Het vlees is inmiddels op temperatuur. De soeppan staat klaar met een klont Ghee. Dit goed op temperatuur laten komen voordat het vlees in de pan gaat. Op matig vuur lichtbruin bakken. Dan kunnen de uiringen in de pan. Niet schrikken, het lijkt heel veel ui.

Regelmatig omscheppen zodat de ui en het vlees lekker gemengd worden en de ui glazig. Het meeste werk is gedaan. Nu mag de slowcooker aan de slag. Het vlees-/uimengsel kan in de slowcooker. De pijpjes bier gaan in de soeppan samen met de bouillon. Even op matig vuur verwarmen. Bruist het een beetje, dan giet ik het bier/bouillon ook in de slowcooker. Een beetje omscheppen, op naar de volgende stap.

Handig is om de kruidnagels een voor een in een laurierblaadje te steken. De kruidnagels zijn dan makkelijk terug te vinden. De laurierblaadjes een beetje onderduwen in de slowcooker en de plakken ontbijtkoek op de inhoud van de pan leggen. Na ook deze ‘klus’ geklaard is kan de slowcooker aan op mijn favoriete stand ‘Laag’ voor acht uur.

Nu is de puree aan de beurt.
De tijd om puree te maken schat ik in op iets langer dan een half uur. Dit is zonder het schillen van de aardappelen. Dus enige planning is aan te raden om het geheel gelijktijdig te kunnen serveren.

De aardappelen schillen en in ongeveer gelijke blokjes snijden. Ik doe de aardappelen meestal door vieren. De aardappelen even goed afspoelen en in voldoende water aan de kook brengen. Na ongeveer 15 minuten zijn de aardappelen gaar en kunnen worden afgegoten. In de tussentijd heb ik de boter in stukjes gesneden en de melk verwarmd.
De stamper doet het grovere werk, het stampen van de aardappelen. Onder het stampen door de boter klontje voor klontje toevoegen. Naar eigen inzicht wat melk toevoegen tot het een smeuïg geheel is. Nu komt de garde in actie. Hiermee de puree voorzichtig luchtig kloppen.

Als groenten hebben we gekozen voor tuinerwten en wel uit de diepvries. Lekker makkelijk in zes minuten in kokend water klaar. Even afgieten, desgewenst een klontje boter er door. Als het goed is zijn nu alle onderdelen van de maaltijd klaar om opgeschept te worden. Nu maar hopen dat de kinderen snel aan tafel komen. k

Pompoensoep

Verhaaltje volgt nog pompoensoep

Ingrediënten: 600 gr pompoen, 200 gr winterwortel, 1 ui, 1 bolletje soloknoflook, 1 rode peper, 200 gr tomaat, 1 cm gember, 1 tl bouillonpoeder, een scheut rijstolie, 1,5 liter water

Dit keer neem ik voorgesneden pompoen. Uiteraard biologische. Dat scheelt weer schillen en snijden. De peper overlangs doorsnijden en de zaadlijsten verwijderen. Dit kan zo in de slowcooker. De wortelen schrappen, de zoete aardappel en gember schillen, ui en knoflook pellen. Alles in stukken snijden, mag een beetje grof.

Verhit de rijstolie in een grote pan. Eenmaal op temperatuur bak achtereenvolgens de ui en knoflook kort. Voeg de pompoen en zoete aardappel toe. Daarna de wortel en gember m als laatste de tomaat toe te voegen. Tussen elke stap ik drie minuten.

Zijn de ingrediënten zo gebakken dan kunnen ze de slowcooker in. De bouillonpoeder er overeen gestrooid en het water toegevoegd. De slowcooker kan op ‘Laag’ voor een uurtje of zes tot acht.

Over het algemeen laat ik soep zo’n acht uur pruttelen. Daarna kan de soep gepureerd worden. Maar eerst de stukjes peper uit de soep halen. Ik laat de staafmixer zijn best doen tot dat de soep redelijk glad is. Na het opdienen kan de liefhebber wat room in de soep doen.

Lichte erwtensoep

Uiteraard wordt deze lichte erwtensoep in de slowcooker bereid. Het meest smakelijke vanwege de langzame garing

Ingrediënten
1 ui, 1 bolletje soloknoflook, 1 aardappel, 1,5 l water, 1 tl groentebouillonpoeder, 400 g diepvries tuinerwtjes, zout en peper, citroensap. Optioneel 1 rookworst.

Ik schil en snipper de ui en knoflook fijn. De aardappel geschild en in blokjes. Bak deze glazig in de soeppan hmet een scheut rijstolie. Eenmaal glazig doe ik de erwten in de pan en bak deze even mee. Het geheel gaat nu in de slowcooker, tezamen met de bouillonpoeder, de aardappel en het water. De slowcooker op Laag voor zes uren.

Een paar lepels erwten uit de pan vissen ‘voor later’. Nu nog de soep pureren tot een glad geheel. De overgebleven weer terug in de pan. (Optioneel: De verwarmde rookworst in plakjes gesneden in de pan dien en nog wat doorwarmen) Naar smaak zout, peper en citroensap toevoegen en even flink doorroeren. Tijd om de soep op te dienen!

Geverifieerd door MonsterInsights